ufak bir kızımızın hezeyanı.
şuradaedit : ordaki çocuk ben değilim olm vurmayın lan bana.
büyük ihtimalle annesini taklit etmeye çalışan ufak kızımız.
ahaha mükemmel bişey lan bu. gece gece iyi güldürdü cimcime. yalnız minik kızın o tavırları, mimikleri falan ciddi anlamda aşmış. ailesinin yerinde olsam güzel sanatlara yönlendirirdim erken yaştan. yetenekli bir çocuk, bu belli.
tanım; bir babanın hezeyanı.
yetişkin gibi davranıp yetişkin gibi konuşan bir çocuk sevimli değildir. "hahaha ya bilmiş ya :))" denilip geçilen böyle durumlar çocuk istismarına zemin hazırlar.
çocuk taklit eder evet. televizyonda gördüğünü, anne babasından gördüğünü, öğretmeninden, arkadaşından artık kimden ne gördüyse. bu yüzden çocuklarla konuşurken, onların olduğu ortamlarda bulunurken ekstra dikkatli olmak lazımdır. ne anlayacak ki dediğiniz bir şeyi öğreniverir, asıl anlayamayan siz olursunuz.
bu babasını güya sakinleştirmeye çalışan çocuk da muhtemelen annesinin birebir taklidini yapıyor. ses tonu haricinde çocukluğa dair hiçbir şey yok, yazık.
bir video daha vardı, anne oğluna "kızlara ne yapcan?" diye soruyor, çocuk "parmak atıcam" diyor parmağını kaldırarak. annesi de kahkahalar atıyor. bence bu iki video arasında zerre fark yok.
anne-baba olmak herkesin hakkı da bu iyi bir şey mi hiç emin değilim.
videonun altındaki
"hanımlar beyler, çocuğun tavırları "akıl fışkırması"ndan, "cimcime"likten değil. çocuklar "model alarak" öğrenir. bu kızcağız da büyük ihtimalle anesinin bozuk davranışlarını model almış ve istediğinin olmaması durumunda, tepkisini böyle vermesi gerektiğini öğrenmiştir. işin vahim tarafı, ebeveynlerin bunun farkında? olmaması ve babanın bu durumu komik bulması.
bu kızcağızın ebeveynleri okursa söylemek istiyorum; "hastalıklı" bir çocuk yetiştiriyorsunuz. bu videoyu bir pedagoga izletiniz."
yorumu kısaca videonun genel bakışıdır ve videodaki kızın ruh hali ve yetiştiği çevre hakkında ipuçları vermektedir.
ama bizim düşünmekten muaf (veya kapasitesi yetmeyen) halkımız "aman da aman ne kadar şirinmiş, cimcime, büyümüş de küçülmüş" tarzı gerzekliklerle bütün bu vahim psikolojik gerçekleri hiçe sayacaktır.
babası çocuğa açık açık "biz seni yaptık ama olmadın sen" demiş.
+ gerçekten farkettim ılgın sen olmuyosun.
muhtemelen anne baba ayrı. çocuk tehdit ediyor zira...
edit: tekrar seyrettim ve 2:00 da babanın "sana böyle bir şey alalım mı?" dediği anda koptum
*.
bizde nasıl şiddet eğilimi varsa, karı milleti de doğuştan pasif agresyona eğilimli arkadaş; bunu bilir, bunu söylerim...
"annem böyle yapınca oluyodu, bir de ben deneyeyim." durumu değil bu; karşısındakini provake ettiğinin farkında bücür. o sinirle adamcağız bi sesini yükseltse, babasını insan içinde haklıyken haksız duruma düşüreceğini ve sonunda bezdirerek istediğini alacağını biliyor; gayet bilinçli hareket ediyor. alışveriş merkezinde "sevgilisine ayı gibi davranan hayvan herif" durumuna düşürülüşlerini bir şöyle gözünün önüne getir, sırf senin damarına basıldığında verdiğin tepki gözle görülür oluyor diye düştüğün durumları(ya da sırf o durumlara düşmemek için götüne girmesine razı olduğun 400 liralık ayakkabı, çanta faturalarını); olayın iç yüzünü sen biliyorsun halbuki di mi? adam belgelemiş ama bu sefer...
bacak kadar velet sinirimi tepeme zıplattı lan; kafamın içinde ezo gelin kaynıyo, nabız oldu 120!
potasyumu eksik çocuk söylemi. bu kız şirin filan değil. psikolojik olarak bir takım sorunları var. bir insan evladı çevresinden gördüğü bir şeyi bu kadar başarılı taklit edemez. o kadar profesyonel ki. "tamam ben de anneme söylerim babam bana ayakkabı almıyor diye" diyor. şu laf bile o yaşta bir çocuk için 6-7 numara büyük. şu an tanımlayamasam da ne sorunu olduğunu bir sorunu var bence. allah ilerde anasına, babasına, sevgilisine sabır versin.
sevimsiz bir kızın babasına ayakkabı aldırma dayatması... iyi ki böyle bir velet olmadım.