provokasyonun sinema dilindeki karşılığı olabilecek, 2010 yapımı sırp filmi. irreversible filmini falan rahatsız edici bulanlar uzak dursun, bunun yanında susam sokağı gibi kalıyor.
imdb
edit : izleyeli kaç gün oldu, hala bazı sahneler aklıma geliyor durup dururken, asabım bozuluyor. hayatımda izlediğim en sinir bozucu görsel ürün (gerçi dün tan popçusunun klibini izledim, kararsızım) fakat bu durum, oldukça iyi bir film olduğu gerçeğini değiştirmiyor. tek amacı provokasyon ve sansasyon üzerinden gişe yapmak olan bir film* değil. üzerine epey kafa yorulmuş ve emek harcanmış. önümüzdeki birkaç sene sinemada bu dozajda provokasyon kaldırabileceğimi zannetmiyorum ama yönetmeni kesinlikle takip edilecek, ara sıra dürtülecek "ne var, ne yok" gibisinden. sonuçta gaspar noe de carne (hatta sodomites) sonrası, çarşıya çıkmış erol taş muamelesi görmedi mi bu en "açık fikirli" çevrelerden.