socrates'in en komik işlerinden biri. ilhan özgen'in akil, atahan altınordu'nun romantik ve yer yer dram tavırları iyi dengeleniyor. inan ya da buğra nötr karakterler olduğu için terazi çok bozulmuyor. londra merkez'den farkı ise, erman yaşar ağırlığı olmadığı için keyifli muhabbet de çok tıkanmadan akabiliyor. en baba bölümleri hayalimizdeki futbol okulu olabilir.

buğra - ancelotti de bi şaşırmıştır nasıl lan bunu bir kere almıyor muyduk diye. galiba ya asistanlarına bilgi ulaşmadı ya da mektubu görmedi.
ilhan - ancelotti büyük ihtimalle uyarı mektubunun üzerine sigara düşürüp yakmıştır.

real madrid'in şampiyonluğundan sonra en sevilen konu başlıklarından biri olan don carlo özel programı beklediğim podcast. özellikle, ilhan özgen'in şampiyonluk kutlamaları pozlarını tek tek değerlendirmesini ve orada neler yaşanmıştır diye uzun bir başlık açmasını bekliyorum.

muhabbetleri iyidir hoştur da, bir şeylere ömrünü vermiş, doğrusuyla yanlışıyla birçok eser bırakmış, ileri yaştaki insanlarla sürekli dalga geçmeleri beni son derece rahatsız ediyor.

hadi düzenli olarak, ömer üründül, kemal belgin, şansal büyüka gibi spor insanları ile alay ettiniz; hangi işi başardınız, hangi noktada tekamül ettiniz de, müjdat gezen, levent kırca, uğur dündar, yılmaz özdil'le dalga geçecek hâle geldiniz.

yukarıdaki insanların masalarında söylenen sözlerle dalga geçecek özgüven iyi hoş da, biraz da hak edilmiş olması gerekiyor.

not konuyu anlamayanlar olmuş, burada şikayet edilen mesele saygısızlık. alay edilen kişilerin dünya görüşleri ile alakası yok. kemal belgin çok dindar biridir mesela. ömer üründül de siyasetle işi olmayan bir işadamı. onlara yapılan saygısızlık ile müjdat gezen'e yapılan farksız.

her şey o kadar iyi, o kadar yerinde ve dozunda ki, tüm socrates camiasında en başarılı iş bana göre bu podcast ile geldi. herkesin rolü, karakteri belli; programın konusu belli ve derli toplu; kim konuşacaksa illa ki o konu ile alakalı oluyor muhabbet ve o kadar iyi yerlerden, o kadar farklı muhabbetlere bağlanıyor ki konu, asla dinleyiciyi koparmıyor.

sayelerinde (tek taraflı olsa da) arkadaş çevrem gibi oldular. ilhan özgen'in bir yandan gülüp bir yandan yaptığı pasif agresif muhabbetleri, buğra balaban'ın muhabbeti alttan alta köpürtmesi, atahan altınordu'nun "farklı" karakteri ve inan özdemir'in ince trollükleri ve anıları tek tek ayrı noktalarda sivriltiyor hepsini.

seçilen konuların inanılmaz başarılı olmaları bir yana o konuya verilen referanslar ile konuşulan diğer şeyler ile muhabbet de baymıyor. misal bir bölümde "dünyanın en kötü bölümü" başlığıyla girip, türk basınındaki "bu real madrid tarihin en kötüsüydü", "tarihin en kötü italyası şampiyon oldu" klişelerine değindiler, oradan da yanlış hatırlamıyoram dinozor basının geyiklerine devam ettiler. bir başka bölümde de en iyi koleksiyon objelerini konuşurken maradona'nın formasını öldüğü günün ertesinde satışa çıkaran (adını hatırlayamadığım) bir futbolcudan girip çok iyi bir geyik döndürdüler. hiçbiri zorlama değildi ya da konuyu uzatıp cıvımadılar.

normalde çok uzun süredir geceleri fm oynarken dinlerdim kendilerini ama daha uzun sürede tüketebilmek için artık sadece evde temizlik yaparken açıyorum; resmen temizlik için motivasyon oldu bana da.^*

socrates dergisi, youtube yayınları, podcastleriyle spor medyamızda çıtayı oldukça yükseğe çıkardı. günün herhangi bir vaktinde boş zamanım olunca hemen socrates içeriği var mı yok mu diye kontrol ediy hemen tüketmekle geçiyor. socrates içerikleriyle sporda doyuma ulaşıyorum ve socrates fc bunun üzerine içilen bir çay, kahve gibi oluyor.

insan bazen spor içeriklerini tüketirken yazarla bir bağlantı kurabiliyor. o yüzden socrates fc içeriğini tüketirken genelde yolda veya yalnız yürürken dinliyorum. o anlarda sohbete daha iyi dahil olabiliyorum.

bölümlerde birkaç farklı konu üzerinden gidiliyor, konular genelde muazzam güzel seçiliyor ve sohbetin kalitesi de ona istinaden yükseliyor. sohbetin aralarına sıkıştırılan anılar, benim için en favori kısımlar. anılarını dinlerken çoğu zaman kahkahalara boğuluyorum, hayat görüşlerini dinlerken ise ülke meselelerini en az bizim kadar dert ettiklerini öğrenip hüzünleniyorum.

benim için bu programın diğer içeriklerden en büyük farkı, kurdukları masaya beni de oturttukları hissini vermesidir. bu yönüyle socrates bünyesindeki en sevdiğim içerik.

yaz sezonunda tüm podcastlere ara verende, dinleyecek bir şey bulamayınca inan özdemir var en azından diye sardığım ve atahan altınordu denen cevheri keşfedip "kim lan bu herif, bi de kendine sinyor diyor" dediğim ilhan özgen'e haksızlık ettiğimi fark etmemi^* sağlayan podkest idir.

bu sabah da hazırlıklarımı yapıp evden çıkmadan evvel kalan son 30 dk da evde bi sessizlik hakim olunca, "yok mu aq bi podcast" diye bakıp yeni sezon ilk bölümün yayınlandığını görünce sevinmeme vesile de olmuştur. gerçi aspiratör çalıştığı için ses yatlımı boka sardığından kulaklığa geçtim, ev yine sessiz kaldı ama olsun.

yapımda ve yayımda emeği geçen herkese de burdan teşekkür ederim.

bana sorarsanız programın en keyifli anları atahan’ın katılmadığı programların ilk dakikalarında arkasından atılıp tutulduğu anlar oluyor. ama bu demek değilki atahan hocamın olmadığı programlar çok keyifli oluyor. yanlış anlaşılmasın. sevgiler tüm ekibe

buğra isimli arkadaşın atahan altınordu'nun sürekli tadını kaçırdığı podcast. atahan reis ne güzel yardırıyor, hemen bi' ters ters cevaplar, adamın keyfini kaçırmalar, garip garip imalarda bulunmalar. adam o kadar çok ilişkim olmadı diyor, herif inadına yok abi şöylesin böylesin.

inan özdemir ve ilhan özgen'in atahan altınordu'yla olan esprili atışmalarının seviyesini fark edemiyor usta. karşıdakinin kalbini kıracak seviyelere getiriyor. ve asla da komik ya da mizahi bir yönü yok. son haftadaki podcastte tadı bi kaçırdı program boktan bi hal aldı. atahan altınordu'nun tadı kaçınca benim de tadım kaçtı. adamın üzülmesine ya da sinirlenmesine ne gerek vardı ki ?

tamam kral, senin mükemmel bi hayatın var geçmişi hiç özlemiyorsun, harika bi ilişkin var, yürü git mükemmel hayatını bu podcastle rezil etme.

haftada bir çıkan böyle güzellikte bir işin içine etmesinden dolayı kendisine çok sinirliyim. açıklamada ismini görünce zaten sinirleniyorum, umarım az konuşur diyorum. inan özdemir olmayınca moderatörlükte ona kalıyor iyice kötüleşiyor. en güzel bölümler kesinlikle ilhan özgen,atahan altınordu ve inan özdemir'in üçünün olduğu programlar.

son bölümde atahan'ın mahallenin muhtarları jingle'ı ile sözler isteyip podcast'in girişi için bu jinglela programa başlamak istemesi ve ilhan özgen ile mahallenin muhtarları üzerinden yaptıkları goygoy müthişti.

inan, ilhan ve atahan harika bir üçlü. buğra'nın moderatörlüğünü pek tutmuyorum maalesef.

socrates'in futbolla ilgili en harika ürünü. video'dan ziyade podcast üzerinden yürümesine anlam veremesem de gayet memnunum.

bu arada halit kıvanç ile ilgili programları en güzel halit kıvanç özel programlarından biriydi.