isi gucu olmayan ve kendini toplumda kanitlayamamis annelerin, canlari sikilmasin ve bir ise yarasinlar (tartisirim) diye cikardiklari uygulama. bunlar bide surekli veliler olarak aktivite yaparlardi ama benim canim annem ve diger calisan anneler bu aktivitelere katilamazlardi. boylece biz bir kac kisi olarak hep bu grup tarafindan yani sinif anneleri grubunun cocuklari tarafindan dislandik. aman cok da iyi olmus, onlar o gün senin, bu gün benim gezerken biz tiyatro ve sinemaya gidip kulturumuzu gelistirdik.

annemin 10 sene boyunca özenle icra ettiği görevdir.. birkaç nedeni vardı sanırım bu kadar ısrarcı olmasının.. bu nedenlerden birinden daha önce bahsetmiştim (bkz: #16211688).. diğeri de bit sorunuydu bence..

ablam anaokulunda bitleniyor bir gün.. eve geliyor bitlerle.. daha yeni doğmuş, 3 tel saça sahip bendenize bulaştırıyor biti.. yetmezmiş gibi anneme de bulaşıyor bit.. neredeyse beline kadar olan saçlarını kestirmek zorunda kalıyor annem.. hiç unutmam, hem ablamın hem de benim ilkokul hayatlarımız boyunca bu sebepten ötürü, gönüllü bit kontrolörü olmuştu kendisi.. belirli aralıklarla sınıfa gelip kontrol yapardı.. artık otomatiğe bağlamıştık biz de, annemi ne zaman sınıfın kapısında görsek kafamızı sıraya koyup beklerdik kontrol için.. sanki her sabah benim saçımı yapan o değilmiş gibi, ben de katılırdım arkadaşlarıma..

görevini çok ciddiye alan annem, herşeye çözüm bulmak zorunda hissederdi o zamanlar kendini.. sayısız örnek var konu ile ilgili.. ancak geçenlerde ablamın anlattığı bir hikayeyi daha önceden bilmiyordum ben.. öğrenince bir süre dondum, kaldım..

yıllar sonra facebook'ta ablamı bulan bir ilkokul arkadaşının ablama ilk sorusu, bu anormal sınıf annemizle ilgili olmuş..

- annen nasıl? yine süper güçleri var mı öyle? hiç unutmuyorum pikniğe gittiğimiz o günü.. süper kahraman sanmıştım o gün anneni ben!

bundan 20 küsur sene önce, ablamın sınıf arkadaşları ve anneleri ile pikniğe giderler bir gün.. dar bir yola girerler, bir vosvos park etmiştir yolun kenarına.. bizimkileri taşıyan minibüs geçemez o yüzden.. annem iner minibüsten.. herkesin şaşkın bakışları arasında vosvosu kaldırır, kenara iter biraz.. alkış kopar kahramanımız için, minibüse geri döner kendisi.. şarkılar eşliğinde yollarına devam ederler..

şimdi bu kahraman boyun fıtığı teşhisi ile 10 yıldır boyunluk kullanıyor.. kriko olduğunu öğrendikten sonra, bu hastalık mantıklı gelmeye başladı bana tabii.. ama o boyunluk bile durduramıyor kendisini.. şimdi de yeğenimin arkadaşlarının gözünde bir efsane olmaya çalışıyor.. bu yüzden yeğenimin okulundaki her etkinliğe katılıyor.. geçen sene ben yanlarında yokken, bahar şenliği yapmışlar okulda.. bana da bir fotoğraf yolladılar, o günün akşamında.. bir baktım annemin boğazında boyunluk, halay çekiyor çocuklarla.. deli yahu..

çoğu yerde hedefinden saptırılıp adaletsizliğe dönüşen sistem. sınıf annesi ve çevresindeki annelerin ve çocuklarının prestiji, ayrıcalıkları, çocuklarının notları, statüsü artarken; dışarıda kalan kesim ezilen ve angaryaya zorlanıp hakettiğini alamayan kesim olarak kalmıştır.^{* *}

genelde sınıfın kodaman annelerinden birinin üstlendiği görev olmakla beraber sınıf annesinin çocuğuna sınıfta ciddi bir imtiyaz kazandıran ünvandır. zira ben ilkokuldayken biraz kodaman bir çevrede okuduğumdan dolayı her sene bu görevi üstlenmek isteyen birden çok anne olurdu ve öğretmenimiz de kimseyi kırmamak adına her dönem başka bir anneyi sınıf annesi olarak görevlendirirdi. yine de yıllar sonra sınıf annelerimizden birinin beni facebookta arkadaş olarak eklediğini görmek yüzümde anlamsız bir gülümsemeye sebep olmuştur.

annem ilkokul ikide ve orta birde olmuştu bundan sanırım. neden olmuştu bilmiyorum elimde de değildi seçilmesi ya neyse. anama sövülmüş gibi hissetmiştim her ikisini de öğrendiğimde. ''neden ben, neden allahım'' düşüncesi işte... 55-60 kişinin annesi ne ya, o benim annemdi.

genelde bu annelerin çocukları da torpilli olurdu, lakin torpile ihtiyacım yoktu, dersler iyiydi, kafa basıyordu. bu torpile rağmen suratıma çifte tokadı yemiştim son tecrübesinde anamın. neymiş efendim it kopuklarla takılıyormuşum, derslerim götün götün gidiyormuş. tam bir serseriymişim. öyle diyordu hugoya benzeyen ganime hoca. onun ben te amk! eve geldim, annem ''serseri mi olcan başıma'' dedi iki terlik fırlattı, sekerek uzaklaştım. zaten öyle lafın gelişi kızmıştı bana da, unuttu gitti hemen. bir daha da sınıf annesi olmadı garibim.

bugün tramvay durağında iktidardaki sınıf annesini devirmek için ve içlerinden birini sınıf annesi yapmak için car car bağıra bağıra konuşan üç kadını dinledikten sonra ne kadar çetrefilli bir iş olduğunu iyice anladım...
tramvaya binen bu üç kadın mitinglerine burada da devam etmiş ve iktidardaki sınıf annesini devirmek için bir yığın entrika planlamışlardır. bir kere bile çocuklarından bahsetmeyip bütün sınıfın analarını sıradan geçirmişlerdir artık nasıl hırslandıysalar. bütün tramvay da kulak kesilmiş bu iktidar mücadelesini dinlemiş ağzı açık bunlara bakmıştır...
bu ne ya. alt tarafı kıçıkırık sınıf anneliği. bana maaş bağlasalar yapmam
teyzem geçen kızının sınıf annesinden fırça yediğini anlatıyordu "nasıl ya işveren patron gibi birşey mi bu da bi de fırça çekiyor" demiştim. o da "o sınıf annesi" demişti. demek ki evlenip çocuk yaptıktan sonra bir kadının üçüncü hedefi, ev hanımıysa şayet sınıf annesi olmak. ben bunu anladım.
bir bu subay karılarının arasında ki hiyerarşiye şaşırırdım şimdi bir de buna. sınıf anneliği... ev kadınlarının egosunu tatmin etmek için sanal kariyer gibi bişey herhalde...

kim secer, neye gore tayin edilir pek bilmem.
mevcut sistem ve mufredat sinirlerimi bozdugundan oturu pek ilgili degilim okul isleriyle.

es kaza okul civarindayken arabanin uzerine atladiklarinda, yeni bir tahsilat durumunun sozkonusu oldugunu anlayabiliyorum ancak.

gecenlerde yine boyle enseleme durumu oldu okul bahcesinde.

- mavi istiridye hanim, ogretmenler gunu icin hediye parasi topluyorum.
+ veriyim, ne kadar? (2 lira falan ister herhalde)
- 10 tl.
+ (oha, okuz aliriz o paraya) ney?. 10 lira mi? 10x40 esittir 400. dortyuz liralik hediye mi alacaksiniz?
- evet? set (mucevherden soz ediyor) almayi dusunduk???
+ (seni yalaka) acikcasi ben prensip olarak bu kadar pahali bir hediye alinmasi taraftari degilim. cocuklarima da bu yonde egitim veriyorum. ciceklerle ya da kendi yaptiklari resimlerle kutlarlar ozel gunleri.
- tamam 5 tl de verebilirsiniz.
+ konu paranin miktari degil. anlamiyorsunuz.
- ...
+ peki, buyrun 10 liranizi.

dikkat edilmesi gereken bir insan türü. ilkokul bir, ana, baba öğretmen benim notlar vasatın üstü, bizimkiler '' lan ne oluyor '' triplerinde. en sonunda annem sınav kağıtlarına bakmayı akıl etti de, 60 vs olan sınav notlarımın 90 küsürlerde olması gerektiğini fark etti. gidip sınıf öğretmenimizle konuştu, adam sınıf annesinin ara ara sınavları okumasına yardım ettiğini söylemiş, özür dilemiş. bu sınıf annesi de, bir astsubayla evli kokana bir ev hanımı. annem vermiş, veriştirmiş. neyse benim notlar yükseldi ama bu sınıf annesinin, '' evren '' isimli oğlu hala en yüksek notları alıyor. benim isim de evrenlerin bir jenerasyon üstlerinin astıklarından. tabi ben şuan ayıkıyorum duruma. okulda olanları bizimkilerle paylaşınca bu sefer babam gidip öğretmenle konuştu da, her sınav sonrası kurdelesini alan evren' i görmekten kurtulduk, çok değerli kurdelelerimizi sağımıza, solumuza takmaya başladılar. sınıf annesi bir daha sınav okumayı bıraktı.

bu arada yavşak evren sebepsiz uğraşırdı milletle, annesinden ve yüce türk ordusundan aldığı destekle. kimse karışmıyor çocuğa, imtiyazlar, hoşgörüler, zaten sınıfın yarısı buna yalakalık yapıyor. uzun boylu, sığır gibi gülen bir çocuktu, hedef listesinde ben de vardım. en son midesine güzel bir yumruk atmıştım da ya şaka yapıyordum ya diye ağlamaya başladı. amın oğlu seni. farkında olsaydım olanların, biraz daha döverdim. gece gece aklıma nerden düştü bilmiyorum ama sınıf anneleri ve çocuklarına dikkat edin.

dün akşam işten eve gidip, gecenin 2 sine kadar sınıf için poğaça, kek pişirmeme vesile olan kişidir.
evde oturan veli kadınlarımızın can sıkıntısına sebep antin kuntin işler icat etmesi için aracı olan muhterem insandır.

insanı çileden çıkaran yaşam formları. bu canlı türleri ikiye ayrılır:

1) merkezi okullarda barınanlar: genellikle üniversite mezunu fakat çalışmayan, kocişinin kuzusu. prenses veyahut paşasanın annesi, altında jeepi, kollarımda şakırdayan altın bileziği ile düşman çatlatan, çocuk doğurdum röfleli, zengin olmasına rağmen rüküşlüğün kitabını yazmış canlılardır. çaçaron olma ve cahil özgünveni en önde gelen özellikleridir. öğretmenlerin arasını açma, sevdiğini pohpohlayıp, sevmedikleri hakkında dedikodu çıkartma, velilere baskı kurup, sınıf öğretmenine pahalı hediyeler aldırma gibi ulvi görevleri vardır. eğer sımıf ortamımda maddi durumu diğerlerine nazaran kötü öğrenciler varsa el birliği ile onu dışlatırlar. fakat doktor, hakim çocuğu gibi kendi klansmanlarında gördükleri çocuklara ayrı davranıtlar. öğretmen bunlarla aynı kafada değilse işi meb'e şikayet etmeye kadar götürme potansiyelleri vardır. en tehlikeli formlarına okul aile birliğine girdiklerinde ulaşırlar.
2) köy olullarında barınanlar: genelde mürekkep yalamış, lise veyahut ortaokul mezunu, uyumlu insanlardır. sınıf anneliğinin asıl amacını yerine getirmeye çalışırlar. aralarından çaçaron olanlar çıksa bile merkezdekiler kadar zararlı değillerdir.