afili filintalar mensubu.
in dağın tepesinden
hicap duy, adını sus, dile kolay bir çengi
çalıyorken gönlünde tahterevan bir şarkı
suya git, testini kır, kaybolmadan nirengi
boşver hafız aldırma kim bozmuş ki bu çarkı
usu yit, tası topla, biley taşına yaslan
perde inmeden taşın sayrılık ülkesinden
kasrı yık, karnını yar uyuyorken o aslan
çanı kır, canı kırma, in dağın tepesinden
afili filintalar'in sonradan dahil olan uyelerinden, takip edilesi.
"oysa ben de övünebileceğim bir allah korkum olsun isterdim. başka hiçbir korkum olmadan, yalnızca onun korkusu olsun isterdim. bir gün müsaade ederse, gökyüzüne çevirip başımı, içimden tövbeler ederek, bin bir pişmanlıkla yunup yıkadığım kalbime sakladığım güzel cümleleri çıkarır, konuşmaya başlardım. cesurca ama binbir hürmetle karşısına çıkardım o’nun. ‘bak,’ derdim allah’a ‘hiçbir şeyden korkmuyorum; yalnızca senden korkuyorum, allah’ım.’ ne güzel olurdu o zaman! bu içimdeki korkak, ilkel, ilkçağ insanları da çeker giderlerdi belki. ben de güzel güzel o saf, o tertemiz korkumla korkardım allah’tan."
[
http://www.afilifilintalar.com/…ex.php/yazar/sbayer http://www.afilifilintalar.com/…ex.php/yazar/sbayer]
- hepimiz gogol'un paltosundan mı çıktık?
- yok, ben hemedani'nin taylasanından düştüm.
böyle de muhterem bir arkadaş..
görünen o ki artık
afili filintalar mensubu, üyesi, yazarı değildir.
ğ (
yumuşak ge) dergisinin 10. sayısının kapağından seslenmiştir:
"
çöktü çatım, gök göründü, üşüdüm"
yakın zamanda kendi içine düşenler ansiklopedisi isimli bir romanı çıkacak olan yazar.işi zor olan insanlardan biridir.memurun okuryazar cinsindendir.faydalı bir insandır.
ben bir kargayım, kargıyım, kurguyum ben evet
her şey bir metne çevrilince anlam buluyor bende
bilmediği bir dilde okumaya mecbur mültecilerdi
bu yüzden anne babam ve erkek kardeşlerim
rabbim dile gel artık, dile kolay değilse de bilirim sana kolay
bir iki satır da olsa bir cevap gönder bana
gözlerim telefonlarda, posta kutularında, anonslarda
beni cevapsız koma niyetin olumsuz da olsa
beni dar bir yola sür, azığımı kıs, sözümü kes
zerre, toz, çamur sıçrat üstüme kirlenmek güzeldir elbet
çünkü gömleğimin söküğü omuzlarımda değil, eğnimde
en güzel hikâyelere imrendim de aldım marketten
rabbim benim de bir kalp taşıdığımı, bilmiyor bu insanlar
anneler, babalar, sevgililer de bilmiyor.
felçli bir serçeye benzediğini, acıdığını, hep acıdığını…
okurlarım, hayranlarım ve yakındakiler bilmiyor.
bilmiyor teyzelerim, ananem, amirim ve bakan bey
çayı bayat getiren mehtap hanım da bilmiyor
benim de bir kalbim olduğunu ve felçli bir serçeyi andırdığını
bilmiyor; dertliyim, diyen başbakanımız dahi
rabbim bitiriyorum, hep uzattım ya zaten
biliyorum bu yol neden böyle dolambaçlı
bana özel sandığım el yapımı lanetten
şikâyet etmiyorum rabbim gözlerim kapanıyor
sür beni, darma dağıt, yele rüzgara savur
her şey bimilyonculara konsinye olarak gönder
satılık; yaz, zararına gönlünden ne koparsa
koparsa kopsun artık, dizlerim dayanmıyor.
güzel şiir , güzel , çok güzel..
eline sağlık.
kendi içine düşenler ansiklopedisi romanının ve
olmaya devlet şiir kitabının yazarı, burcu bayer'in eşi.
“kinde zorlama yoktur. birini görürsünüz, kanınız ısınmaz ve kin tutabilirsiniz…” diyerek karakterimin bir parçasını anlamamı sağlamıştır.