çocukluğumda asla anlam veremezdim sade maden suyundan keyif alanlara. limonlu veya karpuzlusu içilebilir bir düzeydeydi ancak nadiren tercih ederdim.
sonra bir gün geldi, tam olarak ne zaman hatırlamıyorum. çok yediğim bir günün ardında bir arkadaşın beypazarı uzatmıştı. içtim ve keyif aldım.
o günden sonra yavaş yavaş arttı tüketme isteğim bu mükemmel ürünü.
yaşım büyüdükçe keyif aldığım şeyler birer birer azaldı ancak sade maden suyu baki kaldı.
işte keyif almaya başladığım ilk gün büyüdüm ben. o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi kalamadı. ben değiştim, insanlar değişti, ülke değişti sade maden suyu değişmedi.