anadolu'da türklerle beraber yüzlerce yıl yaşamış eski iki dost halk hiç bu topraklardan emperyalist ülkelerin kışkırtmalarıyla ayrılmasaydı, nasıl olurdu bu güzelim ülke merak ediyorum.

o eski dönemlerin şarkıları, modası, resimleri, bakıyorum ve iç çekiyorum. eskiden bu kadim halklar vardı, şimdi ise afganı, surisi.. yazık...

eğer rum, ermeni diye ayrım yapmaz da insan olarak bakarsan, muhteşem bir zenginlik olurdu. tıpkı bugün insanları alevi, sünni, türk, kürt diye ayırarak zenginliğimizin kıymetini bilmediğimiz gibi, o insanlarında farklılıklarına zenginlik olarak bakmadığımızda çok daha karışık bir ülke olurduk. önemli olan insan olmak, önemli olan kardeşçe yaşamak. bunu bildiğimiz sürece kiminle yaşadığımızın hiçbir önemi yok.

ittihat terakki ve onun ardılı kemalizm'in olduğu yerde mümkün olmayacak olan durumdur.

hangi rumlardan bahsediliyor acaba, 1919 da yunan işgal ordusunun konak limandan girişini elde bayraklarla bekleyen, türk komşusunun dükkanına çökme planları yapan rumlardan mı?
yoksa basmanede 13 yaşındaki gevrekçi kızı sırtından vuran rumlardan mı?
ya da menemen'de beş saat boyunca sokaklarda ava çıkan, kadın, çocuk, yaşlı demeden bini aşkın sivili katleden rumlardan mı.
haysiyetsizliğinizin içinde boğulun.

formattan mütevellit: yaşar giderlerdi ama hainlikleri asla unutulmaz ve unutturulmazdı.

sermayenin önemli kısmı onların olurdu, belirli iş kollarında türkler örgütlenemezdi, türkiye bugünkü kadar stabil bir ülke olmazdı, türklerin anadolu'daki egemenliğinin meşruluğu daima sorgulanırdı.

pek de iyi olmazdı kısacası.