restorantda asıl işi servis getirip götürmek olan adamdan çok daha fazla adam olan kişidir.
herkes gibi işini yapan garsona neden herkes gibi muamele edilmeyip üstüne "aaa yemeği getirdi" diye para vermek gerekiyor anlamak mümkün değil.
restorant zaten yemek hizmeti vermek için vardır.yemek hizmeti veren bir yere yemek yemek için gidip,sonra da yemeği yedikten sonra neden bir de getirdikleri hizmet için ek ücret vermek zorunda olur insanlar ve hatta sonrasında neden para vermiyorlar diye bazı troller tarafından "orospu çocuğu" olarak adlandırılırlar orası da ayrı bir muallak

(bkz: restoranda bahşiş bekleyen orospu çocuğu garson)

oturduktan sonra 10 dakika boyunca ilgilenmeyen garsonu kendisi çağırmıştır. 2 tane bira istemiştir. 15 dakika sonra tekrar çağırıp bira vardı 2 tane demiştir. en sonunda 14 tl olan hesap için 20 tl verilmiştir. bir sigara daha içmek için biraz daha oturulur ama para üstünü getirme çabasına bile girmez garson.
o anda kızarak bahşişi hak etmediği düşünülür ve paranın üstünü getirmesi istenir. böyle bir orospu çocuğudur bu müşteri.

bazı restoranlarda %10 bahşiş farkı yemek fiyatlarına yansıdığı için haklı olabilecek müşteridir. ayrıca kimse kimseye işini yapıyor diye bahşiş vermek zorunda değildir. hele bir de siz istemediğiniz halde bardağınıza suyu doldurup bunuda gelen hesaba 5 tl olarak yazılması ve türevleri gibi orospu çocuklukları yapılıyorsa oraya bahşiş bırakmamak farzdır. her işimizin düştüğü asgari ücretle çalışana bahşiş verelim o zaman oh ne ala memleket.

merhaba, ben orospu çocuğu diye yaftaladığınız bahşiş vermeyen(genellikle) müşteriyim. ancak türkiye şartları için konuşursak çok da haksız olduğum söylenemez. esnaf lokantasından tut, çok lüks restoranlara(arada sırada) kadar bir çok farklı yerde yemek yemiş, içmiş birisiyim. sıçmadık ocak başı bırakmamak hayat prensibim. değişik değişik yerlere gitmeyi severim. bunları neden anlatıyorum çünkü bir çok farklı yerde bir çok farklı muamele gördüm ve %99'unda memnun kalmadım; memnun kalmadığım bir hizmet için de neden ekstra ücret vereyim, değil mi? müşterisiyle ilgili, yemek esnasında gelip, "memnun musunuz? şikayetiniz var mı?" diyene de kendi çapımda bahşiş vermişliğim oldu, orası ayrı... şimdi bir kaç örnek davranış inceleyelim, buyrun;

- pardon menü alabilir miyim?
- abi menü içerde, ben sana sayayım ne var ne yok. (al işte oldu mu ?)

- kolay gelsin, şunu bunu vs. istiyoruz.
- içecek olarak ne alırsınız ? (kuş sütü istiyorum var mı? yahu istesek söyleriz herhalde... unuttum diyelim; ilerleyen dakikalarda tekrar sipariş verebilirim değil mi? ya da param yok amına koyim yeteri kadar. neden yüzüme vurup rencide ediyon be yarram.)
- yok teşekkürler.

- pardon bakar mısınız, hooop!, ustaa, şefim... (sipariş vermek için kıçımızı yırtıyoruz amk, neyine bahşiş vericem şimdi bunun)
- geliyorum abi.(5 dakka sonra gelir)

bir de lüks yerlerde tipinizi beğenmeyen garsonlar vardır ve onlara göre; lüks mekana giderken illa takım elbise giyeceksin, altında araban olacak. yoksa yarım yamalak hizmet görürsün. sonra da bahşiş isterler...

savunmaları ise; çok zor şartlar altında çalışıp, çok az para kazanmalarıdır, bu her müşteriden bahşiş bekleyen arkadaşların.
hacı allah'ını seversen, türkiye şartlarında çok güzel şartlarda çalışıp, çok yüksek maaş alan kaç meslek grubu var? bi de bana, n'olur!

son derece haklı müşteridir.

insanlar yaptıkları iş için maaş alırlar. bakkaldan aldığınız her gofretten sonra 20 kuruş bahşiş bırakıyor musunuz? bankadan çıkarken güvenlik görevlisine ah ne güzel de korudunuz bizi diyip 1 lira atıyor musunuz? taksiciye çok güzel sürdün bravo abi diyip 2 lira ekstra veriyor musunuz? bilgisayar yazılımcısı çok güzel kod yazmış diye ekstradan para alıyor mu?

garsonların olayı nedir? onlar o tabağı getirdiği için para alıyor, hizmet için maaş alıyor. "bahşiş" denen siktiğimin kavramı öyle bir duruma geldi ki, bırakmayan orospu çocuğu oluyor. bi siktiriniz efendim.

ben de çok güzel yemek yedim amına koyim, o da bana bahşiş versin o zaman.

bir tabak düdük makarnaya(neymiş efendim zeytinli fesleğenli domates soslu penne all'arrabbiataymış) 20 tl fiyat biçilen, biranın 9 liraya kolanın 6 liraya satıldığı yerde "neyin bahşişi afedersin" sorusunu sormaya hakkı bulunan müşteridir. baştaki sıfatı o değil mekan sahibi hak etmektedir. düpe düz soygundur.

garson'un orospu çocuğu olduğunu anlayan dolayısıyla orospu çocuğuna para yedirmek istemeyen müşteridir.

(bkz: arkadaş ne sikildi ne sokuldu şu ortamda be)

10 lira vereceği siktiriboktan çayı 20 lira vereceği çeyrek porsyon sandviçi 45 dakikada getirip de bahşiş bekleyen garsondan daha orospuçocuğu değildir.

mesela yani.

bahşiş almayı zorunluluk zannetmeye başlamış orospu çocuğundan daha has adamdır.