(bkz: parali askerlik)

(bkz: paralı asker)

bedelli askerlik umutlarinin suya dusmesinin ardindan su aralar gundeme gelen bir mevzu. ab uyum surecinde atilmasi gereken bir adimmis.
(bkz: hadi hayirli tiraslar)

machiavelli nin dell'arte della guerra de ustanin agzindan benimseyip savundugu sistem. askerligi bir zorlama ve gecirilmesi gereken bir hayat bolumu olarak goren askerler nedeniyle heterojen bir yapiya burunen kalabalik bir ordu yerine askerligi bir yasam bici olarak goren, hayatini bundan kazanan profesyonel ve isini sevip karsiligini alan daha az sayida askerler ile basarilar kazanilabilecegi ongorulur, daha ekonomik oldugu savunulur. karsilastirilan ordu mevcutlari goz onune alinirsa cogu savasin teknolojik olarak yapildigi gunumuz dunyasinda co daha ekonomiktir.

su an aklı nizamiyenin diğer tarafında kalmış binler hatta yüzbinlerce genç askerin yerine, aklı nizamiyenin içerisinde kalacak olan silahlı kuvvetler mensuplarını yaratma fikridir.

tsk'nın profesyonel askerliğe geçişinde en büyük problemler personel ve bütçe yetersizliği olarak gösteriliyor. peki tsk elindeki personeli verimli kullanıyor mu? işte bu konu pek tartışılmıyor. bu tarz işlerine kimseyi bulaştırmayan, dağıtımların nasıl yapıldığı muallakta olan (bu sistemin ne kadar adil olduğu da tartışılır) bir kurumun personel yetersizliğinden önce personel görevlendirmesindeki verimsizliğini halletmesi gerekiyor. askerliğini yapmış ve az buçuk kafası çalışan her insanın fark edebileceği gibi tsk şu anda mevcut "gönüllü" personelini o kadar verimsiz kullanmaktadır ki personel açığı doğmaması imkansız gibib ir şey zaten. askerliğin çok uzun ve askerlik çağındaki nüfusun şimdiye oranla çok daha kalabalık olduğu dönemlerden kalma alışkanlıklardan mıdır bilmiyorum ama ciddi bir personel israfı var. gönüllü askerlerin büyük bir kısmı özellikle de karargahlarda ve batıdaki birliklerde ayak işleri ve nöbet dışında bir işle uğraşmıyor. buradaki x bir tugay karargahında yazıcı, haberci, çaycı, zartçı zurtçu diye toplanan 150-200 tane asker neredeyse bütün günlerini geyik muhabbetleriyle geçirirken kritik noktalardaki sınır karakolları, iç güvenlik birlikleri nöbet yazacak asker bulamadığından 10 tane sorumluluk verdiği adama bir de 10-15 saati aşkın nöbetler tutturmaktalar. bir tarafta personel yetersizliği yüzünden birliğinin tekerini döndürmek için aşırı sorumluluğun altına sokulan insanlar insanüstü bir çaba harcar, doğru düzgün uyku yüzü bile göremezken, diğer tarafta binlerce personel askerliğini neredeyse sadece geyik muhabbetleri arada bir tutulan nöbetler ve şafak sayarak geçirmektedir. böylesine çarpık bir düzenin olduğu yerde personel yetersizliği değil insan kaynaklarının yönetiminde bir zaaf olduğu çok açık ortada. acı ama tsk personel standartlarını oturtamamış bir kurum görüntüsü vermektedir şu anda. üst rütbeli, profesyonel etiketli personeliniz çayını karıştırmaktan bile imtina ettiği ve bu basit işleri bile sanki kişisel hizmetine verilmiş sandığı "gönüllü" askerlere yaptırdığı sürece hiçbir zaman bu personel açığınız kapanmaz zaten. burada daha çok şey de yazabilirim. verilecek bir sürü örnek de var tabi ve gerçekten yaşanmış, görülmüş, birebir tecrübe edilmiş onlarca kişi ve olay anlatılabilir ama ne yazık ki bu gerçekler birileri tarafından hep götümüze sokuluyor bu sözlükte. yine birileri çıkıp ordumuz yıpratılıyor falan diyecektir ona da şüphe yok. o yüzden fazla uzatmayacağım ama yukarıda söylediğim gibi askerliğini türkiye'nin 81 ilinde yapmış herkes tsk'nın personel dağıtımındaki yetersizliğini ve bu çarpık düzenin az çok farkında. tsk'nın eleman yetersizliğinden yakınan özellikle general rütbesindeki insanlarımız keşke normal bir asker olarak bu ordunun çeşitli birliklerinde bizim gibi 5-15 aylarını da değil sadece birkaç haftalarını geçirebilseler o zaman sorunun nerede olduğunu çok açık görebilecekler ama denetleme mekanizması bile içler acısı halde olan bir kurumda yok işte öyle bir fırsat.

an itibarıyle dinlediğim habere göre uygulamaya sokulmasına karar verilmiş. profesyonel asker ya da paralı asker olarak adlandırılan askerler sınır güvenliği ve sınırötesi operasyonlarda kullanılacaklarmış.

(bkz: maasli askerlik)
(bkz: gonullu askerlik)
(bkz: zorunlu askerlik)

askerlik zorunlu olduğu zaman, toplumda her kesimden elini taşın altına soktuğu için bir birlik hissiyatı oluşuyor haliyle. askerlerde o "amatör ruhu" oluyor. kimse o silahla gelen kudret duygusunu benimseyip iktidar sarhoşu olmuyor. (birisi şehit olduğu zaman herkes kendi oğlu/kardeşi gitmiş gibi üzülüyor.)

subaylar eğitimli oldukları için bu güç sarhoşluğu bir nebze kontrol altında tutuluyor.

ama profesyonel askerlikte askerlerin en alt sınıfı da haliyle halkın "alt tabaka"sından, eğitimsizlerden, başka dala tutunamamışlardan çıktığı için. bu "güç sarhoşu" olma riski mevcut. amerikan ordusunun askerleri sevilmez hani. hani siyasi olarak abd'nin hakederek sahip olduğu antipati haricinde askerlerin o serserilikleri aşağılık işleri de bolca mevcuttur. amerika'nın en alt tabakası. eğitimsiz. yabanıl kurdun eline bir silah veriyorsun. kuzuların arasına yolluyorsun. haliyle hoş olmayan durumlar çıkıyor.

türkiye'de profesyonel orduya geçilsin diyoruz. zorunlu askerlik hem verimsiz (çok daha verimli olabilir tabii), hem gereksiz. ama işte ordu hepten profesyonelleşince, bu son zamanlardaki uzman çavuşun olayı gibi olaylar gözümüze batmaya başlayacak. ordu bunun önlemini alır da, eğitimli kültürlü adam zaten uzman çavuş yazılmaz ki. herkesi de bir yere kadar eğitirsin orduda. adam sonuçta ölmeye öldürmeye gidiyor. sivil hayatla kanlı bir savaş tam uyumlu şeyler değil.

herhalde bir miktar zorunlu askerlik gerekli. ya da en azından isteyenlerin gönüllü yapacağı bir süre askerlik. ya da bu problemin çözümü yok: doğal olarak içimizdeki vahşilik bir şekilde bir şekilde açığa çıkıyor. minimize edebiliyorsun, ama tamamen gitmiyor hiç.

profesyonel askerlik anlayisi bircok medeni ülke tarafindan uygulanmaktadir, asker yaptigi iste ehildir ve bu isten para kazanir.

ülkemizde de söyle bir profesyonel askerlik uygulamasina gidilebilir; bedelli askerlikten ziyade, parasi olan bir garibana para verir ve o gariban o parayi veren vatandasin yerine askerlik yapar. böylece hem parasi olan vatandas magdur olmamis olur, hem de garibanin cebine biraz para girer. bir de bu gariban arkadas bu yerine para karsiligi askerlik yapma isini üc defa yapsa, ister istemez profesyonellesir bu iste. zaten biz de eninde sonunda profeyonel askerlik konusunda ülke olarak karar kilacagiz gibi. bu profesyonellesmis arkadas (bkz: hizlandirilmis tren), yasa ciktiktan sonra profesyonel asker olarak profesyonel türk ordusunda calisabilir.

not: kara mizah yapilmistir.