sarımsağın katledilmiş halidir. pişince ne kokusu kalır, ne tadı bu inanılmaz yiyeceğin. başka bir şey olur çıkar. çiğ yiyeceksin kardeşim sarımsağı. ezeceksin az tuzla, zeytinyağı ile vereceksin börülce salatasının içine. ufak ufak doğrayıp katacaksın cacığa, süzme yoğurda, oradan semizotuna. olmadı mantının üstüne dökeceksin sarımsaklı yoğurdu. ben daha ne diyeyim?

bir baş sarmısağı kabuklarıyla köze atıp, piştikten ve fakat yanmadan çıkardıktan sonra dişlerini tek tek dibinden sıkıp ekmeğin üzerine içini pörtletip az tereyağıyla sürerek yemek süperdir.

mantarın yanında pek güzel olur.

herhangi bir kebabin veya etin yaninda best of giden lezzet bombasi.

sarımsağın bir başka güzel halidir. ne acayip bir sebzedir ki (ya da meyvedir, teknik olarak ne oluyor bilemedim şimdi) çiğ hali güzel, pişmişi güzel, turşusu ayrı güzel, her şeyin yanına çok güzel gider (krem karamel hariç).

kralların sebzesi sarımsak, sarımsağın kralı bucaspor.

bazı şeylerin birden fazla güzel hali olabilir.
sebze meyveyse konu, patlıcanın çiğ hali pek sevilmez mesela. ama sarımsak, pişmiş pişmemiş her haliyle güzeldir.
yaprak sarmayı demlenmeye bırakırken, üzerine ince ince doğrar atar misal annem. ne pişmiş ne çiğdir o hali. buharda demlenir o da yapraklar gibi.
turşusunun ise (yine ne pişmiş ne çiğ bi sarımsak türü olarak) bayaa bi fanı vardır kendisinin. o kadar çok kişiden duydum ki en sevdiğim turşu sarımsak turşusu diye.
pişmiş sarımsak ise; soslarda fln önce bi atar yağa çevrilir, pek yanmadan alır tavadan onu çoğu kişi. sarımsağın tadı, bütün güzelliği o yağa geçer.
kimi ağzı sulu delilerse, yetinmez o yağa geçen tadla. sosu ocaktan almadan hemen önce, bi iki diş sarımsağı da ezip atar ki, onun da tadı böle taze taze gelsin.

aklıma bu kadarı geliyor.
nihayetinde sarımsak candır, kokusu fln da neyse nedir. pişmiş, pişmemiş her haliyle güzeldir.
her güzelin de bir kusuru vardır diyoruz ve buradan akşam yemeğine bağlanıyoruz.

sendeyiz ferit?

kişiye özel edit: (bkz: bişmiş sarımsak)

bunu ankara balgat'ta çetin emeç bulvarı'nın hemen aşağısında bolu et lokantası diye biryerde yapıyorlar amanin. kilo ile köfte,et dışında alemiyon kağıdına sarılmış olarak fırında pişirilmiş geliyor sarımsak. of of of. insan fena oluyor yerken. koku bırakmadan sarımsağın lezzetinin en iyi hissedildiği şekildir.

her türlü eleştiriyi hak edendir. ama çiğ haline laf edeni allah çarpar.

tokat kebabı yapılırken, bazı şişlere birer baş sarımsak da geçirilir ve pişirilir. bu halde hazırlanmış sarımsak dişleri, kebabın yanına sıkılarak ya da doğrudan ucu açılıp emilerek yenir. helva kıvamındadır, çok rahatsızlık da vermez mideye.

köze ya da sıcak küle gömerek de hazırlayabilirsiniz. olmadı, folyoya sarıp elektrikli fırında ya da ocak üzerinde közmatikte pişirin. sonuç üç aşağı beş yukarı aynı oluyor.

eğer hamur olana kadar değil de hafifçe pişirilmişse, artık vücut için çiğ halinden çok daha faydalı hale gelmiştir. içindeki kükürt pişse bile kaybolmaz ve aslında sarımsağın mucizesi tam da buradan gelir.
bir de 'aman iyice pişireyim de hoh deyince kokmıyım sevdiceğe' diyen varsa pişiricem diye yakarsanız, dumanı solumayın. pek^* zararlı.