cehennemin işlevinin cezalandırmak olduğunu ve ilk ve en basit cezanın "keşke yapmasaydım" ile "ne yaptım ben" arasında bir yerde olduğu gerçeği kabul edilirse işlenen günahın (ki hepsi güzeldir ve din/prensip ikilisi içinde kişiden kişiye değişmektedir bu terim
örneğin birine göre birinin göğüslerine bakmak veya ıslak rüya görmek gibi kontrol dışı olan şeyler bile günahken kimilerine göre adam öldürmek günah değildir) cezasını dünya üzerinde çekmeye başlamak pişman olmakla başlar
ve ortalıkta 50 kurban kestim kadıköyün yarısını doyurdum artık sırat köprüsünden yatarak geçebilirim hurray for huries gibi bir düşünce yediğiniz boku sevap değil "yediğiniz bok" olarak şekillendirir
rahibe teresanın yaptıkları hatırlanmak zorunda değildir
yaptığınız şey sevap işlemekse ve bunun bilincindeyseniz çok az varlık (kişi demiyorum) kibire kapılmaz özünde iyi olmak sevap işlemek için yeterlidir
bu tip kişiler zaten her adımlarında birilerine iyilik yapmakta ve en güzel yanı bunun farkında olmamalarıdır
öte yandan "bugün allah için ne yaptın?" sorusuna listeyle cevap verenler kibirlidirler ve biz saymıyoruz onların yedikleri bokları sevaptan
*