marvel evrenini takip edip, spider-man filmlerine karşı bir sempatiniz varsa ve spider-man into the spider-verse filmini henüz izlemediyseniz kesinlikle izlemelisiniz. ancak daha önce hiç spider-man filmi izlemediyseniz referansları anlayamayabilirsiniz. hatta net anlayamazsınız. senaryosuyla, oyuncu kadrosuyla, ( bu arada bir karakteri nicolas cage seslendiriyor ve aşırı yakışmış.) diyaloglarıyla, müthiş görsel efektleri ve çizgi roman temalı kurgusuyla son yıllarda çıkan en sağlam marvel yapımı. burayı yalandan uzatıyorum çünkü aşağıda ağır spoilerlı bir yazı olacak.
--- spoiler ---
aslında evrenden ziyade bu karakteri konuşmak istiyorum ama karakteri analiz etmek için önce eski ve yeni yapımlarda ki peter parker karakterlerine bakmak lazım. ilk spider-man filmi 2002 yılında çıktı. başrolünde herkesin bir numaralı örümcek adam'ı tobey maguire ile beş yılda üç film çekti. 2012 yılında the amazing spider-man ile andrew garfield bayrağı devraldı. iki yılda iki film çıkardılar ama beklentilerin altında kaldı. sonra avengers evrenine entegre edildi. edilmese ayıp olurdu zaten. ama sorun burada değil. sorun şu; başroller değişiyor, düşmanlar değişiyor ama hepsinde değişmeyen tek bir şey var. hikaye.
gördüğümüz bütün peter parker'lar hala lise üniversite arasında gidip geliyor. spider-man into the spider-verse evreninde bu algıyı sonunda yıktıkları için tüm yapım ekibine teşekkür ediyorum. onlarda benim gibi dolmuş olacak ki işi paralel evrenlere bağlayıp sonsuz olasılıkta spider-man göstereceğiz diye daha ilk filmden beş farklı evrenden spider-man gösterdiler.
peter b. parker'a gelecek olursak; böyle bir peter parker görmeyi çok istiyordum. benim asıl hoşuma giden olay ise çocukken izlediğimiz süper kahraman filmlerinde ki karakterlerin hep aynı kalmadığı, sonunda tümüyle farklı bir peter parker görmemizdi. o karakterin de bizimle beraber büyümesi. ben büyüyorum karakter büyümüyor. amca ölüyor gaza geliyoruz. önce küçük çeteleri banka soygunları sonra daha büyük bosslar. tema hep aynı sadece yüzler farklı. karakter gelişimi bir yapımı izlemeye devam etmenizi sağlayan en önemli unsurdur. sonunda bunu bu filmde gördük.
spider-man into the spider-verse evreninde 38 yaşında olan, mj ile evlenmiş, may halayı gömmüş, yanlış yatırımlarla batmış, evliliği aksi gittiği için sonrasında boşanmış, yalnız yaşayan, göbekli, evde kostümüyle tv seyreden depresif bir süper kahraman. tam bir dram-komedi. yazarken filmde ki sahneleri aklıma geliyor istemsiz gülüyorum inanılmaz iyi bir karakter. zaten içinde bulunduğu durum başlı başına dram ve komedi unsuru doğuruyor.
ana temayı zaten herkes anladı. lisede hor görülen ezik, pasif bir çocuk radyoaktif bir örümcek tarafından ısırılıyor ve mutasyona uğruyor. ağ atıyor, düz duvara tırmanıyor, algıları ve zekası tavan yapıyor, okulunda ki zorbayı aşağılıyor, sonrasında güçlerini kendi çıkarları için kullanıyor, amcası uyarıyor, iplemiyor, sonrasında bu kadar güce rağmen amcasını kurtaramıyor ve son nefesinde hepimizin duymaktan ezberlediği "great power great responsibility" (büyük güç büyük sorumluluk getirir.) sloganıyla aydınlanma yaşayıp örümcek adam'a dönüşüyor. tüm güçlerini halkının refahı ve iyiliği için kullanan bir genç anladık bunu hepimiz. sonrasını göster. bu adam nasıl geçinecek? evlenecek mi? çocuk yapacak mı? çocuğu olsa çok garip bir hikaye çıkar aslında. neyse siz temayı anladınız.
ayrıca jake johnson (seslendiren abimiz) oyunculuğu çok iyiydi. cuk oturmuş. devamı kesinlikle gelecektir. özetle yaşlı bir örümcek adam görmek güzeldi. 8.3/10
--- spoiler ---