doğrudur, para varlığında mutluluğu getirmeyen ama yokluğunda ciğeri beş para etmez adamlara muhtaç bırakan bir lidyalı icadıdır.
son zamanlarda duyduğum en başarılı espri.
son 5 dkdır kahkahalarım eko yaptı da haha
söyleyenin nereden alış-veriş yapacağını bilmediğine emin olduğum tespit.
parayla satın alamayacagın cok sey var mesela kucuk bı cocugun yuzundekı tebessum ailenle gecırecegın hos sohbet gırgır samata yapacagın bır gun huzur ve mutluluk ama malesef parasızda yasanmıyo ısın gercegı aldıgımız nefes bıle parayla nerdeyse para dedıgın ne cok olmalı ne az cok para ınsanı bozar bıyerlerını kaldırır gercek mutlulugun ne oldugunu bilemez dedım ya kucuk bır cocugun yuzundekı o tebessumdur asıl mutluluk o mutlulugu hıc bırsey satın alamaz cok para hic bir zaman mutluluk getırmez...
duyduğum en büyük yalan. parasızlık nasıl ki mutluluktan götürürse para da mutluluk getirir. mutluluğun boyutu diğer faktörlere kalmış.
'money doesn't bring happiness but i'd rather cry in a ferrari' sözüyle olabilecek en mantıklı şekilde karşı çıkılabilecek sözdür.
*para mutluluk getirmez ama yine de bir ferrari'de ağlamayı tercih ederim.
ucunda ölüm varsa geçerli olacak durumdur. dün akşam baş sağlığı ziyareti için floryada bir dubleks villadaydım. ziyaretçiler ülkenin belli başlı şirketlerinin patronları, kurucuları idi. oradaki en gariban şahıs olarak durumu fazlasıyla değerlendirdim. ortamı gördüm anlattıklarını uzun uzun dinledim. o ortamı oluşturan saygıdeğer hanımefendi maalesef vefat etmiş ve bu mutluluktan artık pay alamaz hale gelmişti ancak yaşadığı sürece hep mutlu olmuş birisiydi. ve orada olan herkesin mutluluğunu gözlerinden okudum. anlatacak çok şey var ama özele girer bundan sonrası. sağlık sorunu yoksa para mutluluk getirir kardeşim. dün bunu çok açık ve net şekilde gördüm, deneyimledim. benim cebimde şu an 10 tl var yok, mutlu muyum? değilim. nokta.
edit: ha şu var, benden çok daha sefil hayatlar var, onlara bakıp mutlu olmak da bana pek sıhhatli ve nizami gelmiyor açıkçası. geriye doğru değil ileri doğru bakarak yaşaması lazım insanın. başkası ne yaptı diye değil ben ne yaptım diye bakması lazım. sıkıntı içinde yaşanan bir yaşam, başka yaşamlardan daha iyi bile olsa yaşam değildir, insan kendine bakmalı. başkasının acısından pay çıkartarak yaşanan mutluluk değildir onun adı başka bir şeydir.