paganizm tarihi üç bölümde incelenmektedir:

paleo-paganizm: eski toplumların inançları. tek tanrılı dinler öncesi, paleolitik toplumlardan roma'ya kadar yaşayan, diğer toplumlarda daha da süren çok tanrılı ve doğa temelli inançlar. çok tanrılı dinlerin gelmesiyle ya da medeniyetin yayılmasıyla yok olduğu öne sürülen bu inançlar aslında hem günümüzde yaşamaktadır hem de günümüz pagan inançlarının temelini oluşturmaktadır.

mezo-paganizm: rönesans'tan 19. yüzyıla kadar, eski inançların yeniden canlandırılmasına dayanır. ancak bazı araştırmacılar gül-haç, masonluk, altın şafak gibi bazı ezoterik hareketleri de bu akıma dahil ederler.

neo-paganizm: neo-paganizm de 22. yüzyılın ikinci yarısında tam olarak çıkmış ancak kökenleri daha eskiye dayanan bir düşüncedir. neo-paganizm, doğaya bağlı, doğanın döngülerini takip eden ve doğayı "tanrıça" kavramı ile özdeşleştiren bir düşünce biçimidir. bu nedenle neo-pagan, eski pagan atalarının yolunu günümüz koşullarında takip etmeye çalışan kişidir.

kaynak: erhan altunay; paganizm-1; 10. baskı sayfa 17-18