yanlış yapılan her işte insanın canı sıkılır ama özellikle o işe dikkat edildiği zaman yani "şurası hassas yer, dikkat edeyim" denildiği zaman hata yapmak insanı çıldırtabilir. çünkü göstermiş olduğumuz konsantremiz, dikkat/çabamız boşa gitmiş olur.

yaşanan can sıkkkınlığı ne kadar başa dönüldüğüyle, telafisi mümkün olup olmaması ile ilgilidir.

(bkz: sakınılan göze çöp batar)

genellikle işinizi sunma aşamasında farkedeceğiniz hatalara yol açar. işi sunmayacaksanız o hata asla ortaya çıkmaz. birkaç örnek verecek olursak:

-projeksiyona bağlı powepointte açar açmaz ilk sayfada yazdığınıza emin olduğunuz rakamların kaydedilmemiş olduğunu farkedersiniz.
-defalarca kontrol ettiğiniz tezi çıktı alırken daha yazıcıdan çıkmakta olan sayfada yazım hatalarını farkedersiniz.
-düzenlediğiniz organizasyonun saatini yanlış yazdığınızı ancak ve ancak davetlileri almaya gidecek servis erken/geç geldiğinde farkedersiniz.
-20 ayrı işlemden geçen metal parçanın ilk kaynağında boşluk olduğunu ancak müşteriden geri gelince farkedersiniz.

bu hatalar şayet dikkatli olmakla övünüyorsanız/övülüyorsanız itibarınızı sarsacak sonuçlara yol açabilir.

önlemek için japonların bir kontrol yöntemi var. işe yaradığı ispat edilmiş ve halen uygulanıyor. şöyle yapacaksınız:
-dikkat etmeniz gereken noktaları kısaca listeleyin.
-bu noktaların nasıl olması gerektiğini belirleyin (açık/kapalı, tam/yarım, boş/dolu, çalışıyor/çalışmıyor, yeşil/kırmızı/mavi gibi)
-şimdi listedeki her maddeyi parmağınızla işaret ederek gösterin ve aynı anda gördüğünüz durumu sesli olarak söyleyin:
"tezin başlığı ortalanmış, tamam!"
"servis saati 12:30, tamam!"
"kapılar kilitli, tamam!"
"alarm ışığı yanıyor, tamam!"
"montaj tamam!" gibi...

burada işin kilit noktası sesli söylemek. sesli söylediğinizde dikkatinizi yaptığınız işe daha çok verebiliyorsunuz. bu şekilde kontrolde beyin, göz, ağız, el ve kulaklarınız koordine halde yaptığınız işe yoğunlaştığı için baktığınız noktanın yanlış olduğunu farketme ihtimaliniz yükseliyor. zaten önemli olan da bu. bu yöntemle sadece yapılmış işi kontrol ederken değil, daha işi yaparken başarılı olabilirsiniz. bu yöntemde sadece işaret edip mırıldanmak, ya da kontrol ettiğin yöne bakmadan söylemek fayda etmiyor. hepsini birlikte yapacaksınız. bir araştırmaya göre işaret edip sesli söylemek hataları %85 önlüyormuş.

aşağıda japon tren operatörünün nasıl yaptığına dikkat ediniz:
http://www.youtube.com/watch?v=3ydc8ll5iny
http://www.youtube.com/watch?v=nl2b-iiok3u

o yüzden japon fabrikalarında ya da ofislerinde radyo açık, ıslık çala çala çalışılmıyor. çalışma yerine dışarıdan girişler engellenip dikkatini sadece işine verebileceğin bir ortam yaratılıyor. japonya'da tren kazaları olmaz denilebilecek kadar nadiren olur.

daha fazla bilgi için:

http://en.wikipedia.org/wiki/pointing_and_calling

(bkz: nick'inden pişman olan yazar)

basaramama korkusunun neden oldugu sonuc veya son.

(bkz: #28114608)

bide çay götürürken bakmıycaksın aga dökülüyo hep yazık yani, sanırım bütün bu olanlar murphy yüzünden

murphy'in kişiye armağanıdır.

özellikle dikkat edilerek yapılan her işte, muhakkak bir bokluk çıkar.

beni öldürecek sanırım bu.

dün akşam mesai saatinin bitmesine yarım saat kala kaç gündür uğraştığım bir işte feci bir hata yaptığımı fark ettim. çok geç fark ettiğim için de haliyle düzeltemedim. pazartesi sabahına kadar müdahele etmem mümkün değil. fakat elimin kolumun bağlı olduğu gerçeğini kabullenemediğim için işin içinden çıkamıyorum, zihnimi gürültüye boğmaya çalışıyorum ama bu da pek bir işe yaramıyor. daha bugün var bitmedi, yarın var bitmeyecek. o pazartesi sabahı hiç gelmeyecek gibi.

görsel

sakınan göze çöp batar mantığı tam da bu işte