kazasker oral sokakta yer alan, nurettin gençalioğlu'nun kurucusu olduğu okuldu. sanırım 1989'da kapandı. nurettin hoca'yı bu okulda okuyan herkes hatırlar sanırım. ünlü öğle yemeklerinde ettirdiği duayı yine herkes hatırlar. "... artsın eksilmesin, taşsın dökülmesin..."

yeşillikler içinde bir bahçesi olan eski okulumdan aklıma yer eden, ana binadan bağımsız olan yekpare yemekhanesinde, yemekler pişerken kokusu okula havada duman izleri ile sızardı. zihnimin en gerisinde ki resim ise kapuska kokusu idi.

nurettin hoca sevdiği ve güvendiği öğrencilere tenefüste satması için kutusu ile gofretleri teslim eder ve modern gezici bir büfe ile sıcak satış yapan plasiyerleri, ücretsiz çalıştırırdı. bunlardan biride bendim. bir kere hesap tutmadı ve eksik çıkmıştı, çok üzüldüm ve korktum ama nurettin hoca bir gofrette bana verdi, üzülme yarın doğru yaparsın demişti.

emine öğretmenin öğrencisiydim. sınıf arkadaşım doğa bekleriz'e selam olsun. hansa'ya, kaan'a, ahsen'e, aycan'a vs... selam olsun.