sikerim kanka entelliğini

filmleri sevmiorum zira böyle tumturaklı şeyleri izleyip sikik hayatlarımıza geri dönüoz aq
bu da o meşhur hacker dizisinden alıntı gibi oldu. onu da 20 dk fln izledim.
onun da amk
en azından oyun oynarken kendin yapıosun bişileri
az da olsa seçim şansın oluo
o yüzden oyunla uyuşturulmayı tercih ederim hehehe

herkese selams

war craft'ın ordular kurup savaşıldığı zamanından beri oyun oynardım. evimde her zaman bir playstation olmuştur. facebook üstünden candy crush'ı oynadığım zamanlarda hep son bölüm update'ini bekler durumdaydım.

şimdi ise hayatımda olan tek oyun fifa ve sadece arkadaşlarımla toplanınca oynarım. bütün bu oyunlar yerine yaptığım tek şey ise film seyretmek. herkes kendi zamanını nasıl harcayacağı konusunda tabiki özgürdür. ama vaktimi uzaylı veya zombi öldüreceğime, iki film seyredip hayatıma değişik bir şey katmayı tercih ediyorum.

oyun oynamak kesinlikle. bir hikayeyi 2 saate sıkıştırmış bir filmden ziyade 10-20 saatlik bir oyun paha biçilmez benim için.

(bkz: fahrenheit indigo prophecy)
(bkz: heavy rain)
film gibi oyun oynamak için başvurabileceğiniz iki güzide yapımdır. su içmek için bile bir şeyler yaparsınız. hikayesi filmden daha iyi olan oyunları zaten sonraki entrylerde bulabilirsiniz^***. yine son dönemde telltale games yapımları ile dizi izler gibi de oyun oynayabiliyorsunuz.

tabi bir de senaryoyu kendinizin yazdığı oyunlar mevcuttur ki, değme film aynısını yazsa da sadece 3 saat sürer.
(bkz: fallout)^* (bkz: elder scrolls) (bkz: world of warcraft) (bkz: witcher serisi) gibi.

oyun oynar gibi hissettiren bir film izlememiş bu bünye, bu entryde film örneği verememenin üzüntüsünü yaşamaktadır.

tanım: oyun oynamak'ın her türlü, film izlemek'in yerine göre tercih edileceği versus.

sinema 7. sanat ise, bazı oyunlar 8. sanat olarak kabul edilebilir. illa bir karşılaştırma yapılacaksa, bu karşılaştırmayı kabaca yapamayız. şahsen ben türlere göre karşılaştırma yapılmasının daha sağlıklı olacağını düşünüyorum.

drama türünde: her ne kadar the last of us gibi drama türünde müthiş bir oyun olsa da, sayısız örneğiyle sinema bu türde galiptir.

aksiyon türünde: oyun deler geçer. iyi aksiyon filmleri var elbette. ama aksiyonun içinde olmak başka bir şey.

romantik^*: oscar goes to sinema.

suç^*: emin olmamakla beraber sinema diyorum.

fantazi^*: oyun.

bilim kurgu^*: zor bir kapışma ancak galip oyun..

komedi: elbetteki sinema.

macera^*: bu türde çok iyi filmler olmasına rağmen oyunlar bu türde açık ara galiptir.

savaş^*: call of duty der susarım.

gerilim^*: sinema burada affetmez.

korku^*: oyun açık ara kazanandır. filmden oyuna değil de, oyundan sinemaya uyarlama yapılmasını, buna ispat olarak kabul ediyorum.

bu listeyi uzatabiliriz tabi. çünkü bir film ya da oyun birden fazla türü içeriyor olabiliyor. drama-comedy, comedy-romance gibi.

western, müzikal, biyografi türlerini kıyaslamaya katmıyorum. animasyonu hiç katmıyorum zaten, konu başka bir yere kayar gider. erotik türünde ne olur, onu da sizin takdirinize bırakıyorum.

dizi izlemek ikisinden de daha iyidir. tüm bu şeylere herkesten daha fazla vakit vermiş, günde 1 saat uyuyan bir çılgın olarak söylüyorum.

film vs oyun konusuna gelirsek amacınız hikayeyse oyunlardan uzak durun diyorum. bakın oyunlar interaktivite bazlı yapımlardır ve iyi bir hikaye interaktiviteyi o kadar da kaldırmaz. çünkü dümdüz lineer belli bir baş ve son olmalı ki hikaye gerçekten hikaye olsun. elbette filmler süre olarak kısa olduğu için hikaye derinleşmez ama epik yönetmenlikle pek de derin olmayan hatta klişe hikaye çok daha net ve güzel anlatılır.

oyunlar sinema filmi olmaya-hikaye anlatmaya çok fazla kasınca ortaya rdr 2, witcher 3 gibi facialar çıkıyor. oynanışı horrrrible, kontrolleri rahatsız edici olan bir oyun isterse dünyanın en güzel hikayesini anlatsın hiçbir anlamı kalmıyor. üstelik filler yoğunluğuyla sanki tek bir filmlik hikaye uzatılarak bayılmış gibi. ve etkilenmek mümkün değil birazcık film kültürünüz varsa bu vasatlıktan. netflix yapımları bile çok daha nitelikli, sanatsal abi.

oyunlarda hikaye değil evren önemlidir. bethesda oyunlarını hikayesi için değil evreni için oynarım ben ve rdr 2-witcher 3-cyberpunk filanlardan 100x daha zevk verdi bana fallout 4. diğer alternatifse kojima-style oyunlardır. yani hikaye ultra lineer ama oynanış full nonlinear oyunlar. ama burada da abartı kaçıyor örneğin mgs v özentisi zelda botw, ghost recon breakpoint, far cry 5'te siz herhangi güzel bir hikaye görüyor musunuz? ben göremiyorum şahsen, üstelik evrenleri de bayaaa tırt. bunlar da iş etkileyici atmosferde sandbox takılmaya çıkıyor. atmosfer sarıyorsa takıl işte orada kafana göre.

elden ring tam olarak bu tarz oyundur. herkes devrimsel diyor ama zaten yıllardır yapılıyor hem de dalga geçilen ubisoft tarafından. ghost recon brakpoint immersive modda veya far cry 5 ayarlarla hiçbir minimap cart curt vs kullanmadan keşfe yönelik combat bazlı takılıyorsun. elden ring'in farkı onlarda zaten çok az olan hikaye, farklı questler, minigameler ve her tür çeşitliliği komple kaldırması. artık iş açık dünyada grind yaparak herkesi öldür seviyesine düştü. evren de anime bağımlısı weeb kitleye yönelik, hem atmosfer ve map dizaynı ghost recon breakpoint'in dahi altında, hem sandbox mekanikleri çok çok daha sınırlı-zaten dark souls'larda suyu çıkan build değiştirme odaklı bir yapıda... yakında böyle bir doom'da göreceğiz muhtemelen. halo serisinin sıradaki oyunu da tam böyle olur(zaten oldu da map kullanımı ve quest makerlar kalkacak ve hikaye infinite'den bile daha yoklaştırılacak) vs. diğer açık dünya yapımcıları da daha çok kasacak buna, çünkü en kolayı bu. yani elden ring tüm oyunları dümdüzleştirmeye yönelik hamlelerden biri aslında da, oyuncu kitle bunun ayırdına çok sonra varacak.

haa tabi horizon forbidden west vakası da var. biraz hikaye olsun amazing'i yapıştırıyor ign. dünyanın en siktiriboktan hikayesini dünyanın en sıkıcı diyaloglarıyla(bir de o sikik diyalogları uzatmak için ton tane seçenek koymuşlar, hangi mazoşist piskopat sicko onlara basıp boring diyalogları daha da uzatır) sun bu mal oyuncu kitle ağzı açık beğeni cümleleri dizerler. gelip ubisoft oyunlarına bok atarlar.

oyunlar konusunda yanıltıcı etmen fazla. çoluk çocuk gelip mgs 3'ü mgs v'in üstüne koyar, horizon zero dawn-witcher 3 ac origins'ten daha iyi der vs. vs. özellikle ubisoft'un bu kadar underrated kalması tam bununla alakalı. arkadaşlar watch dogs 2 ve ac valhalla gibi oyunlar objektif bir şekilde tüm ps exclusiveleri-rockstar oyunlarından apayrı bir üst ligte oyunlardır gerçekte hem harita dizaynı, hem evreni, hem atmosferi hem de sandbox-hikayeli oyun dengesini müthiş kurmaları açısından. zelda botw, rdr 2, witcher 3, ac odyssey, god of war, elden ring bu ayarda oyunlar değiller abi objektif bir şekilde ama işte kitle berbat olunca bu oyunlara sıkıcı deyip daha ele ayağa düşmüş her tarafı patlak işleri yüceltiyorlar.

bu yüzden oyun sektörüne girmeyin. çünkü size bolca çöp oynatıp zevkli oyunlardan uzaklaştıracaklar ergen circle jerkçü kitle. yani bu dediğim popüler hikaye ve evren bazlı oyunlar için. yoksa simülasyon, spor-araba yarışı, multiplayer fpsler, minecraft-fortnite benzeri interaktif özgürlük temalı gerçek oyunları oynuyorsanız^* zaten bunlar filmle aynı şey değiller. vslik bir durum da yok.

oyun oynamak tek atar

oyun oynamak tabii ki. çünkü bir oyunu bitirmek 200 saat sürüyorken bir film 2 hadi 3 saatte(3 saatlik filmler boringtir) bitiyor. ölüme kadar boş geçen vaktini değerlendirme amaçlı bişeyse eğer eğlence ve bir oyunu bitirince ölüme daha da çok yaklaşıyorsam tabii ki oyun kıyas yapılamayacak derecede daha üstün bir şeydir.

son zamanlarda blockbuster filmleri izlemek hep ama hep hüsranla sonuçlanıyorken oyunlar beni şaşırtıyor.

şu an acayip bir dönem geçiriyoruz blockbuster oyun bolluğu açısından bence. şu son bir haftada oynadığım oyunlara bakıyorum; aga biz oyunların altın çağında olabiliriz.

lotr gollum en basitinden. bu oyun beni tüm lotr filmlerinden çok daha fazla etkiledi. gollum'un baggins adını verdiği sorgusundan sonraki süreci harika şekilde işlemişler. şimdi bu oyuna giriyorum barad-dur'dan kaçarken insanlığını kaybetmekle gidip gelen bir karakterle özdeşleşmiş bir halde lotr evreninde buluyorum kendimi.

lotr gollum'a ara veriyorum kendimi bugüne kadar en detaylıca tasvir edilmiş star wars evreninde çetelerle dolu ortamlarda bir hırsız olarak buluyorum star wars outlaws'ta. oynanış ubisoft işlerinden çoook farklı en basitinden combat ve stealthı etkilendiği uncharted gibi çok daha basit yapılı yapmışlar, okey, ama bu haliyle tüm star wars filmlerinden daha etkileyici.

millet bu oyunlara burun kıvırıyor bir de. ama fanboy papağan gamer kafasındalar, ne anlatabilirsin? bu iki işte objektif açıdan filmlerinden kat kat daha etkileyici. neyse star wars evreninden çıkıyorum kendimi twin peaksvari bir kasabada gerçekle kurgunun yer değiştirdiği bir polisiyede buluyorum alan wake 2yle. oynanış leşşş gibi evet ama worldbuilding, sinematografi uçmuş kalitede olunca o evrene de gömülüyorsun.

bak hepsi son bir-iki senede çıkmış oyunlar. ben oyunların 15 yıl önceki halini de hatırlıyorum, o zaman da oyun oynardık. ama ben harika tasarlanmış lotr evreninden çıkıp harika tasarlanmış star wars evrenine girip oradan çıkıp twin peaksin içine gömüldüğüm bir dönem hatırlamıyorum. (ayrıca bu arada nintendo'dan da baya beğendiğim oyunlar oynuyorum ama nintendo oyunlarının evrenleri baya tırt ve sinematografik hiçbir değeri yok-belki luigis mansion 3 müstesna)