bestesi serdar öztop'a, güftesi ise haluk levent'e ait olan bir şarkı. buyrun sözleri:

dolaşırım dünyayı bir uçtan bir diğer uca
savaşlar yoksul halklar bombalar ölen çocuklar
nükleer denemeler filistinden ölümler
karabağ azerbeycan kafkasya neler neler
terör bomba kin ve nefret dünya bu kadar
istersen değişir her şey ölmesin çocuklar
dünya kan içinde dünya yokluk içinde
haydi sen de katıl bize artık ölmesin çocuklar
düşünürüm dünyayı bir uçtan bir diğer uca
darbeler darbeciler açlık kokan afrikada
çernobilden iz kaldı sakat doğdu çocuklar
bosna ırak farketmez kübadaki kontralar
terör bomba kin ve nefret dünya bu kadar
istersen değişir her şey ölmesin çocuklar

'savaş' dönemlerinde aniden ilgi gören, dillere pelesenk, medyaya temcit pilavı olan söylem. gören de, 'barış' zamanlarında hiç çocuk ölmüyor zannedecek. biliyorsunuz bir şey televizyona çıkmazsa o gerçek değildir, aslında yoktur. örneğin, satın aldığımız pek çok malın yapımında çalıştırılan, ölmekten beter edilen çocuklar, televizyonlara çıkmadıkları için aslında yokturlar. açlık, hastalık, yoksulluk sebebiyle ölenler, kıvrananlar da öyle. mesele çocuk öldürmenin, sakat bırakmanın yanlışlığı değil sonuçta, öyle olsa her gün isyan eder, sokaklarda her daim bangır bangır sorumlulara küfür ederdik. mesele, ölen çocukların televizyonlarda gösterilip bizim steril vicdanımızda rahatsızlığa sebebiyet vermesi. yani görmezden gelmek zor oluyor o durumda. televizyon bu, ister istemez açıyor insan. bir de tabii şu var, şimdi savaş çok başka bir şey, yani yavaş yavaş öldürmek, ömür boyu sömürmek var, bir de aniden bombayla öldürmek var. ikincisi çok acımasız. insanın vicdanı şey etmiyor. silah endüstrisi gelişebilir, savunma sanayiine milyonlarca dolarlar akıtılabilir, sonuçta bizim bunlara söyleyecek bir şeyimiz yok. ancak bu o silahların kullanılmasını gerektirmemeli. o silahlar öyle durmalı. üretilmeli ve bir yerde biriktirilmeli. sonuçta belli olmaz, belki düşmanlar saldırır bir gün, savunmamız güçlü olmalı. o tür durumda ölecek çocuklar da sorun değil mesela. bizim düşmanlarımızın çocukları ise, ölebilirler. collateral damage. filmi bile yapıldı. mesela türkiye'nin de pek çok askeri ihalesini kazanmış olan israil'in bunu anlayamaması çok yanlış. bunlar farklı konular, birbirine karıştırılmamalı. kahrolsun savaş, ölmesin çocuklar!

serdar öztop'un sükut adlı albümünde özgürlüğe doğru ismi ile enstrünetal şekilde yer alan parça.