kızına da sarıyorsa evlat ayırmayan en güzel duyguların annesidir.
hemen yargılanmaması gereken annedir. bazen hepimiz kötülük içinde iyi seçeriz. belki gece 4'te gidip kendini öldürmesin diye evde esrar zulası yapmış zor anlarda zuladan bir esrar çıkarıp sarıyordur. kolay değil yok olmak. kolay değil yok saymak bir de sen doğurmuşsan. bu tabii tamamen iyimser bir yaklaşım. ama yargılamamak gerek. sormadan, onun yerinde olmadan.
yaprak sarması sararken hızını alamayandır
- anneeee... annneeee...
- ne var oğlum?
- sardın mı benim malı?
- hangi birinize yetişeyim bir başıma oğlum? bak abin tribe girecekmiş, lsd'sini verdim. kız kardeşin partiye katılacakmış ecstacy'lerimi çantama koy dedi onla uğraştım. baban desen, enjektörüm nerde diye bağırır. daha bak torbacı faik gelecek de malları teslim edeceğim...
- lan ne pis bir aileymişiz biz...
eylemin felsefesi için;
(bkz:
içme demiyorum otur evinde iç şu zıkkımı)
hayata dair iç burkan detaylardan biridir sadece...
alkolik kocasına en kralından
çilingir sofrası hazırlayan anadolu analarından farkları yoktur. sabaha karşı gözyaşları ile çitilenen çamur ve kusmuk lekelerine bir isyandır kim bilir...
oğluna esrar satan anneden bir miktar daha iyi olabilir.
şifreli konuşmaya da gerek yoktur, kimse anlamaz.
- anne bi kıymalı börek yapsana bana
- hemen yavrum
(bkz:
anne böreği gibisi yoktur)
(bkz:
anne böreği)
(bkz:
hanife ana)
neden bu kadar kotu karsilandigini anlamadigim olaydir. gun olur anne ogluna sarar, gun olur ogul annesine... ne var ki bunda?
sarma saran anneden farkı yok. sonuçta anne.