başlık "nüfusa oranla çiftçi sayısının yüzde 0,59 a düşmesi" olacaktı fakat sınıra takıldı.

84milyonluk ülkede çiftçi sayısının 500bin'in altına inmesiyle link gerçekleşen orandır.

çiftçiliğin azalmasıyla;
1- gıda maddelerinin fiyatı artıyor.
2- ithalat miktarı artıyor.
3- çiftçiliği bırakan vatandaş mecburen para kazanmak için tüm ailesiyle iş imkanının daha fazla olduğu kalabalık şehirlere göçüyor ve çarpık kentleşme, alt yapı, trafik vb. sorunlar artıyor.
4- işsizlik artıyor.
5- çiftçiliğin azalmasıyla çözümü diploma alıp başka bir meslek sahibi olmakta arayan genç nesil, beklentilerini karşılayamayınca ruhsal çöküntü yaşıyor veya yurt dışına gidiyor (yetişmiş nüfus kaçıyor.)
6- üniversite sayısı ve öğrencisi arttıkça iktisadın temel kuralı gereği kıymeti azalıyor.
7- çiftçilik ile geçinen insanlar zarar edipte çiftçiliği yapamaz duruma geldiğinde malesef mali olarak zor şartlar ile karşı karşıya kalıyor ve kimisi her aç kalan insan gibi kanunsuz yollara sapabiliyor. suç oranı artıyor.
8- çiftçilik azaldıkça, gübre, tohum, zirai ilaç, traktör, tarım aleti, bu alana hizmet veren sanai kolları, yedek parça sektörü vb. pazar küçülmesi yaşıyor ve burada istihdam olan çalışanlar da zor durumda kalıyor. veya işsiz kalıyor.
9- köyden kente yaşanan göçlerle büyük şehirlerde barınma sorunu meydana geliyor, köylere ve küçük şehitlere oranla büyük şehirlerde konut fiyatları fahiş yükseliyor.

daha irili ufaklı bir çok sayamadığım sorunları da beraberinde getiriyor.

bu çiftçiliğin azalması sorununa acilen bir çözüm bulunması, çiftçilerin küstürülmeyip çalışmaya teşvik edilmesi gerektiği ve oranın yüzde10 lara çıkartılması gerektiği kanaatindeyim. aksi halde gelecekte işimiz zor gibime geliyor.

(bkz: akp döneminde gerçekleşmiştir)

(bkz: köylü milletin efendisidir)
tabi kaldıysa.

şimdiki gençlik mühendis olacağım, yazılımcı olacağım, çiftçilik mi ay ne banal diyip bu mesleği seçmediğinden oluyor hep bunlar.
ay evden çalışıyorum mis gibi. dolarlar hesabıma yatıyor. şehir hayatından kaçıyorum. ver elini sahil kasabası vs(şimdi söyleyince bana da güzel geldi ya neyse. konumuz o değil).
tarım ürünleri yetiştirenler olmazsa, klavyeyi sote yapar, yanına da ekranı gömersin öğlen yemeğinde artık!

tarımda makineleştik gurban olduğum ondan sayı az çıkıyor diyeceklerdir utanmazlar

tarım bi ülkenin en önemli silahlarından biridir

ihanet edeni bu millet unutmaz umarım

ülkenin olduğu noktada en üzüldüğüm durumlardan biri de bu. ya biz tarım ülkesiydik hala da olmalıyız nasıl bu hale geldik. her ile üniversite açılması da bunun azalmasında bir etken bence. tarım lisesi hayalim var benim keşke gerçek olsa

akp'ye ortalama %60 oy veren ve ülkeyi akpye mahkum eden köylerin yaşadığı yıkımdır.

senelerdir bu partinin ülkeye verdiği zarar anlatıldı ama anlamadılar. hala anlamamakta direnirlerse, demek ki ölene kadar mokoko istiyorlar.

içerden birdiriyorum
köyde genç nesilden kimse kalmadı.
şu an mevcutların çoğu emekli tayfa yarım yamalak insanlar. 3-5 sene yaparlar sonra onlarda yok. bu saatten sonra şehirdeki gençleri teşvik etseler bile geri dönüşleri zor. çünkü insanlar şehrin konforuna alıştı. diyelim ki döndüler. bu kez de nasıl yapacaklar? çiftçilik işi sanayide bir civata sıkmayı öğrenmek kadar basit değil emek ister, tecrübe ister, dayanıklılık ister, ister de ister.

köylerden okulları kaldırdılar.
ziraat odaları aidat almaktan başka bi boka yaramıyor
kooperatifler desen onlar da aynı
ekip biçmek ilaç gübre maliyetleri ortada

gidişat dahada kötü görünüyor nasıl çıkılır işin içinden bilmiyorum.

(bkz: mustafa lütfi eken)

çiftçiden üç kuruşa alıp ihracat yapanlara hayvan gibi teşvikler varken, üreten çiftçiye zıkkımın kökünü bile çok görenlerin suçudur.