ümit özat'ın sağ dışla orta yaptığı, appiah'ın sağ kanatta oynadığı, aurelio'nun orta sahada tek başına hayvan gibi koştuğu,tuncay'ın hala niye yaptığı anlaşılamayan sus işareti yaptığı, alex'in ortasında luciano'nun gol attığı günlere denk gelir.
hey gidi günler be..
aklıma her geldiğinde büyüdüğümü hatırlatan günlerdir. o zamanlar lise-1 de idik şimdi üniversite son sınıftayız vay be. hayatımızın her açıdan en rahat günlerini hatırlatır bana hala anelkanın oyuna girişi.
hamamdakaybolansabununesrari denen anormalin özlediği günler.
rıdvan dilmen'in elinde zaman makinesi olsa gideceği günlerdir.
fenerbahçe'nin kadro kalitesinin en üst seviyede olduğu günlerdi.
aslına bakılırsa sadece 2 maçtan oluşan günlerdir. bunlardan birisi nobre'nin kasık bölgesini tutarak yerde kaldığı ve "sezonu kapatma ihtimali var" denilen
22 nisan 2006 fenerbahçe galatasaray maçıdır. bu sakatlıktan sonra yerine anelka girmiş ve golünü atmıştır. diğeri de herkesin bildiği üzere şampiyonluğun yitirildiği
14 mayıs 2006 denizlispor fenerbahçe maçıdır. bitime 20 dakika kala sakat sakat maça başlayan nobre'nin yerine anelka girmiş ancak pek bir işe yaramamıştı.
"
baliç'in çıkıp rapaiç'ın girdiği günler"i hatırlattı bana ki bu değişiklikle beraber
milan rapaic 67. ve 80. dakikalar olmak üzere 2 şahane gol atıp 4-3'lük efsane maçın
* yıldızı olmuştu.
fenebahçe'nin orta saha-forvet hattının appiah,aurelio,alex,tuncay,anelka'dan (aurelio ve tuncay'ın en iyi zamanları) oluştuğu kadro anlamında en parlak dönemini yaşadığı günlerdir.