bir veysel irlanda şarkısı. (bkz: orçun kunek)

öte yandan çok doğru bir tespit. mr spock beyefendilik müessesesinde 1 numaradar, hatta sözlükte beyefendinin karşılığıdır. omuzdan bir sıkışta adamı bayıltabilmek gibi über bir özelliğe sahip olmasına rağmen neredeyse hiç yapmaz bunu. vulcanlı olmasının da etkisi var muhtemelen. saf mantık. ama yarı insan sonuçta. hani ben olsam eşi dostum inletirdim sıkayım mı lan sıkarım bak diyerekten. hele bi de yanlış yapsa bana densizin biri hele bi terse baksa sıkar omzunu bayıltıverirdim oracıkta. mr spock ise mantıksız der geçer.

sonra kendisinden fersah fersah üstün olduğu kaptan kirk tirtosunun ikinci kaptanı olmayı kabullenmek ancak kendisinde belki bir de kentucky fried chicken adamında görülebilecek bir erdemdir heralde. soner günday da bu mevzuya takılıp bu beyefendilik tespitini yapmış sanırsam.

hiç taşkınlığı görülmemiştir mr spock un. pandik atsan , kulağına pıtlatsan, ağzına osursan sesi çıkmaz ekmeğine bakar. işinde gücündedir. yalnız anasına laf söyletmez aga, beyefendi de olsa anasını karıştırırsan patlar adam haklı. j.j. abrams ın son star trek filminde gördüm celalendiğini birtek. onda da dediğim gibi kirk tirtosu anasını karıştırdı işe, allem etti kallem etti ayak oyunlarıyla aldı kaptanlığı pezevenk. ikinci kaptan da olsa işleri hep spock halletti, hep haklı çıkan spocktı, gerçek kahraman sivri kulaklı dostumuz mr spock tı . ama o jenerik akarken geri planda kalmaktan hiç gocunmadı. zaten böbürlenmek gibi mantıksız duygular da yoktur kitabında. nihayetinde mr spock gerçek bir beyefendiydi dostlar, nesli tükenen istanbul beyefendilerinden.