william gibson'ın
sprawl trilogy'yi bitirdiği kitabı. bitirdi diyorum ama bu kitap da
count zero gibi cevaptan çok soru bırakıyor arkasında. özellikle o finaliyle. özünde gibson bu kitapta da
count zero'da olduğu gibi birden çok bakış açısını kullanarak hızlı akan bir bilimkurgu/aksiyon hikayesi anlatıyor. bu açıdan count zero'daki problemlerini aynen bu kitaba da taşımış. bazı açılardan burada daha başarılı, mesela tüm karakterlerin çizgisi daha organik bir şekilde kesişiyor. final gene aceleye getirilmiş gibi ancak
count zero kadar ani değil. ancak gene de
neuromancer'ın derinliği bu kitapta da yok ki ironik olarak neuromancer ortaya attığı soruların birçoğunu cevaplayan bir kitap, bu yüzden zaten dili zor olsa bile okuması zevkli.
count zero ve
mona lisa overdrive okuması daha kolay ancak sonunda okuyucu daha az tatmin eden kitaplar. bu açıdan
mona lisa overdrive "bir üçlemenin son kitabı" değerlendirmesinde çok tatmin etmiyor, ancak
count zero ile aynı şekilde, cyberpunk evreninde geçen bir aksiyon/bilimkurgu hikayesi olarak heyecanlı bir macera sunuyor. açıkçası
neuromancer gibi bir kitabın ardından insan daha büyük bir final bekliyor.