modernizm = olumlu mesihçilik
postmodernizm = olumsuz mesihçilik
tanrı'nın çarmıha gerilip ölmesi ikisinde de kesindir (bkz: tanrı öldü/@don drapper). ama kesinliği bozan şey kurtuluşun tekrardan geri gelip gelemeyeceği meselesi. habermas gibi modernist teologlar esasında kurtuluş'un gerçekleşeceğini ispatlamaya çalışır, heidegger gibi postmodernist teologlar ise olumsuz olumsuz ölüme artistlik yaparak yaşarlarken tam ölmeden önce biraz aydınlanırlar "bizi ancak bir tanrı kurtarabilir" diye sayıklayarak ölen kurtuluşun beklentisi içinde ölürler.
bunun dışında modernizm ve postmodernizm hemen hemen aynı şeydir. postmodernizm denilen neo-heideggerci nazizm bizi aydınlanma eleştirilerine, sik sok mevzulara odaklayarak modernizmi düşünmemizi engellemektedir ve modernizmin sürekliliğini sağlamakta ve devam ettirmektedir. gerçekte modern ve postmodern olan herşey kant'ın üç kritiği ve hegel'in felsefi sistemiyle irtibatlıdır. özellikle hegel'le tamama eren şey teolojinin siyaset içinde eritilmesidir. toplumsal alan ve siyaset üzerinden dönen tüm kıtacı geyikleri, sosyal bilimler falan herşey bu alanların esasında teoloji olmasıyla alakalıdır.
peki bir gerçekliği var mı postmodern yorumların? cevap tabii ki hayır. gerçekliği, hakikati komple inkar eden üstelik bunu felsefeyle değil saçma sapan dil oyunu, tarihsellik retorikleriyle yapan bir yaklaşımdan belli gerçekliği yakalamasını bekleyemezsiniz. tam tersine alanları herşeyi bulanıklaştırarak, gerçekte zırva olan psikanalizden yapısöküme saçmalıklarla toplumu, tarihi, siyaseti ve insanı kendi zevklerine göre tekrar tekrar tanımlamak isteyen bir durum söz konusu. bu açıdan bizzat modernin, çağdaşın yansıması. objektif olarak konuşuyorum zaten siyasetin yani güçlü olanın güttüğü sığırlar bunlar ama bu yönelimin düşünce açısından olabilecek en olumlu sonucu toulmin'de falan gördüğümüz bir çeşit montaigne'ciliğe dönüş benzeri bir süreçle rönesans ve öncesi mistikleri, herşeyi yorum olarak gören hıristiyan düşüncelerini, kendilerinden daha makul sofist akımları falan keşfedip bunlarla kafa sikmektir, başka bişey değil.