"milliyetçilik ve yurtseverlik aynı şey değildir. yurtseverlik, bir kimsenin kendi milletinin refahı, yeşermesi ve özgürlüğü için gayrettir. milliyetçilik, bu amaçların elde edilmesi için önerilen çeşitli yöntemlerden biridir. ama liberaller, milliyetçilik tarafından önerilen araçların uygun olmadığını ve bu araçların tatbikinin elde edilmeye çalışılan hedefleri gerçekleştirmeyeceğini, aksine millet için bir felakete sebep olacağını ileri sürerler. liberaller de yurtseverdir ama onların milli zenginliğe ve yüceliğe yönelik doğru yollarla ilgili fikirleri milliyetçilerinkinden köklü bir biçimde farklılaşmaktadır. onlar, sadece yabancıların hatrına değil aynı zamanda kendi milletinin mutluluğunu teşvik etmek için milletler arasında serbest ticareti, milletlerarası işbölümünü, iyi niyeti ve barışı tavsiye ederler.
milliyetçiliğin amacı, yabancılara zarar vererek bütün milletin veya kendi vatandaşlarının bazı gruplarının refahını teşvik etmektir. çağdaş milliyetçiliğin göze çarpan/bariz yöntemi, iktisadi alanda yabancılara karşı ayrımcılık yapmadır
*. yabancı mallar, yurtiçi piyasasından dışlanır veya ancak bir ithalat resmi ödendikten sonra yurda sokulur. yabancı emek, yurtiçi emek piyasasından hariç tutulur. yabancı sermayenin müsadere edilmesi muhtemeldir.
bu iktisadi milliyetçilik; ne zaman ki, zarar görenler, şiddete başvuran eylemlerle kendi refahlarına zararlı önlemleri bertaraf etmek için yeteri kadar güçlü olduklarına inanırlar, o zaman savaşa yol açmak zorundadır."
- ludwig von mises, 1944
(kadir-i mutlak devlet, liberte yayınları, 2010, sf. 16)