milliyetçilik : ne mutlu türk olana
ulusalcılık : ne mutlu türküm diyene

edit: üzgünüm ama millet ve ulus kelimeleri etimolojik olarak aynı kökene dayanmıyor arkadaşlar. bir yazar arkadaşımla gerçekleştirdiğim yazışma sonrasında belki aynı algıya sahip başka kimseler de vardır diye kelimelerin kökenleri ile ilgili bu bilgiyi buraya da eklemeye karar verdim.

ulus kelimesi ilk türkçe sözlük olan dîvânu lugâti't-türk'te ülüş ya da uluş olarak yer alır ve kent anlamına gelir. bu kelime zaman içerisinde kentlerin büyümeye başlaması ile birlikte ülke anlamına evrilmiştir.

millet kelimesinin kökeni arapça "milla" köküdür. bu kelime; din, töre, bir din ve töreye bağlı cemaat anlamına gelir ve türkçede de 19.yy sonuna kadar bu anlamı ile yer almaya devam etmiştir. fransızca nation kelimesinin karşılığı olan millet kelimesinin kullanımı ise fransız ihtilalinden sonra oturmaya başlamıştır.

konu ile ilgili daha bilgili arkadaşlar eminim vardır, bilgilendirme ve görüşlerinize açığım.

sevgiler, saygılar

milliyetçilerin var olduğu toplumun dini inancını daha sahiplenici tutum gösterdiği biliniyor. ulusalcılar ise paydayı daha büyük tutup, sadece etnik olarak birlik olmanın vurgusunu yapmakta. dolayısı ile birbirlerinden en önemli fark din ve inançtır.

aralarında bir fark yoktur. bu mevzu kendi çalıp kendi oynadığımız, yabancı bir dile çevrilemeyecek uydurma bir karşılaştırmadır. ulusalcılık milliyetçiliktir, milliyetçilik ulusalcılıktır. kendini solcu zanneden bir grup sağcının nem kapmaları sonucu kendilerini kandırmak için ortaya attıkları boş bir iddiadır. patriotizmin türkçesi belli, vatanseverlik. ulusalcılık başka hiçbir dilde karşılığı olmayan bir garabet. vatanseverlik kavramının yetersiz gelip, işin içine ulus karıştırılması ihtiyacının bir ışık yakması lazım.

ek: ulusalcılık ulus devletçiliktir konulu bir eleştiri var. milliyetçilik de ulus devletçiliktir. ulusun/milletin tanımı etnik temelde kapsayıcı değil dışlayıcı olursa zaten ona milliyetçilik değil ırkçılık diyoruz. kavram karmaşasının lüzumu yok, ulusalcılık bildiğiniz milliyetçiliktir.

sdfghj isimli arkadaş güzel özetlemiş. ek olarak, ulusalcılık fransız anlayışıdır. milliyetçilik ise tam olarak olmasa da alman anlayışıdır diyebiliriz. hitler dönemindeki "kişi ben alman'ım diyebilmek için bilmem kaç göbek atası alman olmalı" anlayışı milliyetçi bakışın örneğidir. ulusalcı bakışta sizin göbeğinizin nereye gittiği önemli değildir. siz kendinizi tanımlanan üst kimlik millete ait olarak görüyor ve size sunulan dil, kültür vesaireyi benimsiyorsanız siz de o ulustansınız. milliyetçi bakışta ise hakim etnik unsurun diğerlerine tahakkümü söz konusudur. hakim unsur sizi dışlayabileceği gibi, sevip bağrına da basabilir. diğer etnik unsurlar tamamen hakim unsurun inisiyatifindedir.

edit: bu yazdıklarımdan anlaşılabileceği gibi, milliyetçilik ulusalcılığın bir nevi alt kümesi gibidir. yani bir ulusalcı aynı zamanda milliyetçidir de (laik olması şart değildir sanıyorum.) ama bir milliyetçi ulusalcı bakışı benimsemeyebilir. -edit sonu-

ülkemizde milliyetçi bakışın din sosuyla gelmesi mevzusu ise meşrutiyet yıllarından kalma, bazı dönem türkçülerinin, türk milleti bilincinin islam sayesinde korunduğu fikri sebebiyledir.
edit 2: gördüğüm lüzum üzerine, "dönem milliyetçileri" tabirini "bazı dönem türkçüleri" olarak değiştirdim. ayrıca bu mevzuda gösterebileceğim tek bir kaynak yok maalesef. bu tezim, dönem yazılarını okuduğumda anladığım bilinçten ibarettir. -edit sonu-

bu bağlamda söylemek istediğim bir şey daha var: türk ulusalcılığı, osmanlı devleti'nde namık kemallerle başlayan osmanlılık anlayışının, bir milletin kimliğine tam olarak bürünmüş, modern ve daha laik hali gibidir.

ilki kırsaldır ikincisi kentlidir.
ilki ikincinin dizginlenmemiş halidir, yönlendirmesi kolaydır ve çoğunlukla hata yapar.
ilki yerellikte ısrar ederek evrensele ulaşmaya çabalar, ikincisi evrensellik iddiasıyla yerele takılır.
ilki cumadan cumaya ikincisi bayramdan bayrama camiye gider.
ilki kafa ikincisi kadeh tokusturur

ulusalcı milliyetçinin abdestsiz gezen halidir.

milliyetçilik, sadece tarladaki domatesler ile ilgilenir
ulusalcılık ise, domates tarlası ile. tabi tarladaki çalı çırpının da kendisini domates sanması koşulu ile...

ulusalcılık solun sağı iken milliyetçilik sağdadır denilebilir.
ancak ben sol yahut sağ kavramlarından hoşlanmıyorum. neyin sağı, nerenin solu? nereden baktığınızda göre değişir, ben solun sağında ve sağın da solundayım mesela. kim nereden bakarsa ötede görecek beni, zaten bu kavramların toplumları birlik hissinden uzaklaştırmak için körüklendiğini düşünüyorum.

ulusalcılık mı sorulmak isteniyor yoksa ulusçuluk mu?
milliyetçilik ve ulusçuluk geniş anlamda eş anlamlıdır. dar anlamda ise teknik farklılıklar vardır ki bu konuyu en güzel ele alan kemal karpattır.
milliyetçilik ile ulusalcılık arasında hiç bir benzerlik yoktur. milliyetçilik evrensel bir kavramdır ve basit tabiri ile ortak kaygı, ortak geçmiş ve ortak yaşama arzusu vardır. ulusalcılık türkiye'ye has bir kavram olup geçmişi mustafa kemal ile sınırlandırmışlardır. ondan öncesi yoktur yada bitiktir. milliyetçilik kavramında din önemli bir yer tutarken, ulusalcılıkta dine yer yoktur.

ulusalcılar rus emperyalizminim taraftarıyken, milliyetçiler amerikan emperyalizminin taraftarıdır. ulusalcılarcılar, rusçuluğun sonucu olarak 68 kuşağını severken milliyetçiler sevmez. her ikisi de ülkedeki azınlığı sevmez. ulusalcılığın hedefi türkiye kadardır, milliyetçiliğin hedefi türk’ün olduğu her yerdir. ulusalcının tarihi 1881’den başlar, milliyetçinin tarihi türk tarihinden başlar.
ulusalcı da, milliyetçi de, islamcı da, kürtçü de askerlik yapmamak için kıçını yırtar.