dün
@kongredernegi milliyetçi kongre derneği'nin olağanüstü toplantısına katıldım. karda, kışta, tren bileti kalmamış, otobüslere doğal olarak güvenmiyorum. yolda kalma ihtimalim kuvvetli, bir de kızım doğduğundan beri istanbul'u hiç beyaz bürümemiş; birlikte karda oynama hayali kurmuşum üç yıldır; ama daha önemli, bir an önce çözülmesi gereken problemler var.
1- 23 yıldır iktidarda olan fethullahçılar
2- milliyetçiliği sadece adında taşıyan, kavramı işgal etmiş, taze apocular
3- kardeşlik, özgürlük, hak arayışı kisvesi altında alan kapatan, sözde solcu özde feodal kürt ırkçıları
4- atatürk'ün partisini işgal etmiş, ahmet sonuç'un da deyimiyle "fraternite" olgusuyla koltuk, çıkar, menfaat peşinde koşan; son umudunu bağlamış milyonlarca temiz türk'ü iplemeyen, bir kaç oy fazla almak için her türlü prensipten ödün veren, onların oylarıyla türlü zırtapozu, vatan hainini meclise sokan
5- bunların arasında, futbolcu gibi bonservisle bir oraya bir buraya transfer olan
hainlerin işgali altındaki gazi meclis'in kurtarılması gerekiyor. aklımdan geçen tek şey buydu.
haftalar önce,
@kongredernegi'nden haberim bile yoktu. youtube algoritmasının bana gösterdiği bir @
tamgatürk videosuna denk geldim. benim için tamamen şans. ben kendimi bildim bileli milliyetçiyim, ama milliyetçilik alanını kapatanlardan dolayı, herhangi bir konuda kim doğru düşünüyorsa, o konuda onunla yol aldım. "milliyetçi camia" (ben bu terimi sevmedim, ama onlar o şekilde tanımladılar kendilerini) benim için diğerleri gibi öcüydü, ama @
bdincaslan1 ve ekibinin içerikleri beni (olumlu anlamda) çok şaşırttı. bir video daha, bir video daha derken tüm kanalı tükettim, sonra da yazıları, kitaplarına geçtim. ömrümde ilk defa gördüm ki, birileri mustafa kemal'i doğru anlamış, hem de bugünkü dünyayı doğru okuyabiliyor. kral çıplak diyebiliyorlar, çuvaldızı kendilerine batırabiliyorlar. entelektüel kalite, benim diyenden katbekat fazla.
ama tabi, kongrenin adında "milliyetçi" geçiyor, yine de temkinliyim. ama yine de, bir şans vermek gerekiyor. hepimiz birilerinin çıkıp, bizim yerimize bir şeyleri çözmesini bekliyoruz. bu gerçekçi bir yaklaşım değil, ama en azından "milliyetçi kongre", ne yapacağımızı konuşalım, birlikte bulalım, bizim yerimize çözecek biri yok diyor. bu şansı vermek zorundayım, hem kendime ve aileme, hem ulusuma, hem de gelecek nesillere karşı sorumluluk hissediyorum.
ankara'yı ne kadar sevmediğimi beni tanıyanlar bilir. ama bu sefer, ankara il sınırından geçtiğim, memur ve bürokrat sınıfının zevkü sefa şehri; açık hava pavyonu gibi görünmüyor, bir umut, bir vizyon, kurtuluş döneminden miras kalan bir pusula gibi görünüyor. ilk defa ankara'ya geldiğim için mutlu hissediyorum. otele giriyorum, bir sürü bıyıklı (ilk defa bu kadar bıyıklı insanın bir arada bulunduğu bir yere girince komiğime gitti -yanlış anlaşılmasın ben de bıyık bırakıyorum çoğu zaman-) heyecanla, umutla bekliyor. ufak tefek bir kaç masa, dernek üyeliği formları, bir kaç pin vesaire var. henüz imza atamam, çünkü hala temkinliyim. konuşanlar kim, söyledikleri ve söylemleri ne, katılımcılar kim; daha doğrusu, burası benim için doğru yer mi bilmiyorum. bu yüzden kongre bitmeden bir şey imzalamamaya karar veriyorum.
kongre biter bitmez üyelik formunu doldurmak için koşturuyorum, çünkü içeride ben varım. yıllardır yaşadığım yalnızlık, umutlarımızın binlerce, onbinlerce boşa çıkarıldığı, ve tekrardan umut sahibi olmanın mantıklı olmadığına inandığım bir dünyada, birdenbire umur yeşerten bir kalabalığın içindeyim. içimde bir şeyler kıpırdanıyor. birileri, bir şeyler yapmak istiyor. ben de onlardan biriyim. üstelik, bana söz gelmemiş olsa da, birebir aynı kaygılarla aynı yolculuğua çıkmış diğer istanbul'lu yurttaşlarım söyleyeceğim bir çok önemli şeyi, benden önce, benden daha iyi söylüyor.
benim gibi benzer hissiyatlar taşıyan, aynı ümitsizliğe düşmüş, ama mücadeleden vazgeçmemiş kim varsa, hemen
https://www.youtube.com/c/tamgatürk kanalındaki videolardan başlayıp, aktif olarak @
kongredernegi'ni incelemesini tavsiye ediyorum. bu ülkede hala temiz insanlar var; ve gözlemim, bu temiz insanlar yine muvaffak olacaklar. ben de onlardan biriyim. sen de olabilirsin.
bir kaç hafta sonra, tüm bunlar boşa çıkabilir; bu tespitlerim beni yanıltmış olabilir, benim üzerimden güç devşirmeye çalışmış olabilirler. ben bu riski göze alıyorum, çünkü oraya benimle aynı hisleri taşıyan, benimle aynı umutları paylaşan insanların geldiğini biliyorum. aynı riski almanızı sizlere de öneriyorum.
nacizhane bir kaç eleştirim şu şekilde:
1- orada bir protokol olmasını çok yadırgadım. üstelik protokolün iki siyasi partinin üyeleri için yapılmış olmasını daha çok yadırgadım. en azından bu protokol, çuvaldızı kendine batırarak konuşma yaptı, bundan ötürü bir nebze daha kabul edilebilir hale geldi.
2- anladığım kadarıyla, yönetim kurulunun öngörüsü, daha çok geleneksel "milliyetçi camia"nın üyeleriyle sınırlıydı. bu, benim gibi yeni katılanlar için biraz yabancılaştırıcı olabilir. yüksek ihtimal farkındasınız, ama yine de altını çizmek istiyorum; söylem ve eylemleriniz, bahsi geçen camiadan çok ama çok uzaktakı damarlara ulaşmış durumda.
her şey için teşekkür ediyorum. umarım, bu yazıyı okuyanlar, benim gibi, bir umut yeşertirler.