ülkedeki çoğu düşünce biçimine sahip insanı bir çatı altında toplamış hakaret olarak kullanılan kelimedir.

liberal değil liboş. gerçi onlara ne söylerseniz söyleyin bön bön yüzünüze bakarlar.

(bkz: ılımlı limonlu liberal)

can yücel de hakime demiş ki; 'bizim köyde liboşa liboş derler'.

liberal kelimesinin hakaret olarak kullanılması bile kişiye edilebilecek büyük bir küfürdür

ülkedeki bilinen ağababaları, sesi medyada çok çıkanları eski solcu dönekler olduğu için yerleşmiş bir algıdır.

haksız da değildir bu kanı o kadro için. çünkü bu illiberal otoriteryen zevat, liberalizmi de tıpkı solculukları gibi monolitik faşizan kafayla savunup itiraz eden herkese engizitör pozları kesip ota boka faşist demiş kifayetsiz muhterislerden ibaretti.
fundamentalist faşistlere destek verip tarihin çöplüğüne kendi kendilerini sepetlediler. beter olabilirler!

öyle bir ifadedir ki yer ve zamana göre farklı anlam yüklenir.

amerika'da solcuları bununla tarif ederler, biz de ise kapitalizmi olduğu gibi benimseyen ama özgürlüklerinden de taviz vermek istemeyen kişileri. o yüzden işler karışmaya başlar.

mesela bir ülkücü hem sosyalizm karşıtıdır, hem de özgürlükçü falan değildir. liberal kelimesi onlar için pek ala pkk'lı anlamına gelebilir.^*

siyasal islamcı zaten kendine müslüman, pardon kendine kapitalisttir. gerçek liberalizmin semtine uğramak işlerine gelmez. yoksa bütün ihaleleri nasıl aynı kişilere verirler.

geriye kalan sığ ulusalcılar falan da pek hazzetmez bu tanımlamadan. hemen emperyalizm ile, amerika ile bir bağ kurarlar.

kürtçüler, köprüyü geçene kadar liberal sonra da feodal oluverirler. hiç yüzleri kızarmaz.

bizim buralarda kimsenin doğru düzgün sahiplenmediği, mahallenin piçi muamelesi gören ilginç bir kavramdır. sadece engin ardıç, nagehan alçı gibi tipler bir gün devran döner diye açık kapı bırakmak için kendilerini böyle tarif ederler. onu da kimse yutmuyor zaten.

tarihsel ve sosyolojik alt yapısı var bunun. kendini liberal olarak tanımlayanlar ta prens sabahattinden beri millet düşmanlığı yapmıştır.
biz sonuna kadar ahmet rıza'dan tarafız.

kökeni liberte yani özgürlük anlamına gelen bir görüşün güçlenmesi, mevcut türkiye hükümetinin işine en son gelecek şeydir.

o yüzden sürekli “devletimiz, devlet büyüklerimiz” laflarını bolca duyarsınız. halbuki derin düşünebilen bir insan için halk yoksa, devlet yoktur. devlet yıkılsa bile halk yenisini kurar ama halk yok olursa devlet gibi bir oluşumdan hiçbir şekilde söz edilemez.

eskiden bende de vardı bu ama son yıllarda bu konuda uyandım diyebilirim.

çünkü gelişmiş ve insanları mutlu, özgür ve refah içinde yaşayan ülkelere bakarsak liberalizmin ne kadar iyi bir ortam yarattığını görebilirsiniz.

türkiye'de 1960'lardan beri gelen solcu jargondan dolayı hakaret olarak kullanıldığını sanıyorum. o dönem gençlerin önemli bir kısmı sosyalizmi müthiş bir sistem sanmış bunun peşine takılmışlar. liberal kelimesini de bol bol hakaret olarak kullanmışlar.

bir de özal gibi aslında muhafazakar olan siyasal figürler liberal olarak gösterilince bu kavramın itibarı daha da düşmüş. liberalizmi ldp eski genel başkanı cem toker'den dinleyin bence.

bugün bizi mutlu eden veya hayatımızı kolaylaştıran bir çok şey (bilgisayar, telefon, internet, vesaire vesaire) liberal ülkelerden çıkmıştır. zamanla bize de gelmiştir.