rönesans'ın entelektüel ortamındaki en büyüleyici konulardan biridir leonardo da vinci ve michelangelo buonarroti arasındaki ilişki. bu rekabet, her ne kadar direkt sanat eserleri üzerinden olmasa da, kişisel farklılıkları, sanatsal yaklaşımları ve dönemin siyasi-sosyal koşulları da gerginliği artıran etkenlerdir. zira rönesans sanatının zirvesini temsil eden bu iki dehanın eserleri -farklı tekniklerde olsa da- kelimenin tam anlamıyla en üst düzeydedir ve figür konusunda da son noktadır.

resimlerinde sfumato tekniğini kullanan leonardo, mona lisa, son akşam yemeği, vitruvius adamı vs. gibi bilinen eserlerinin yanında, ayrıca çeşitli icatlar ve bilimsel çalışmalar yapmıştır. kompozisyonları dengeli, yüz ifadeleri de psikolojik olarak oldukça derindir.

michelangelo ise daha çok heykelleriyle ön plana çıkmaktadır. güçlü kontrastlar, kaslı ve dinamik figürler kullanan michelangelo'nun en bilinen eserleri, davut heykeli, sistine şapeli tavanı, pieta ve kıyamet günü şapeli'dir.

aslında leonardo, michelangelo’dan yirmi üç yaş daha büyüktü. ve son derece ünlü, oldukça da saygın bir sanatçıydı.
michelangelo ise genç bir yetenek olarak yükseliyor, fakat asla leonardo’nun gölgesinde kalmak istemiyordu.
leonardo, daha düşünsel, bilimsel ve zarif bir üsluba;
michelangelo ise güçlü, dramatik ve dini ağırlıklı bir sanat anlayışına sahipti.
michelangelo, leonardo’nun anatomik araştırmalarını fazla dünyevi;
leonardo da michelangelo’nun figürlerini aşırı kaslı ve abartılı buluyordu.

gelelim rekabetin gözle görünür olduğu olaya.
1504 yılındaki floransa yönetimi, ikisine de aynı salonun karşılıklı duvarlarını resim ve freskle kaplama görevini vermişti. fresklerin temaları iki önemli savaştı.
leonardo’nun yapacağı eser, anghiari savaşı.
michelangelo’nun yapacağı eser de, cascina savaşı idi.
ne ilginçtir ki her ikisinin eseri de tamamlanmamış, eskiz düzeyinde kalmıştır. dolayısı ile günümüze kadar da ulaşmamıştır. ancak o dönemin sanat dünyasında aralarındaki rekabeti iyice görünür kılmıştır bu olay..

gel gelelim bu iki dev sanatçı her ne kadar birbirlerine rakip olsalar bile asla düşman olmamışlardır.
sonuç olarak leonardo, sanat ile bilimi birleştiren evrensel bir dahi,
michelangelo da sanatın tanrısal yönünü yücelten, özellikle de heykelde arşa çıkmış bir dahidir.

kaynaklar:
büyük ressamlar
sanatın öyküsü
art book leonardo da vinci
art book michelangelo
avrupa resim sanatı
büyük heykeltraşlar

bana hep leonardo ile raphael arasinda rekabet var gibi gelmisti diye yazacaktim ki basligi acan yazarin ninja kaplumbagalardan bahsetmedigini gordum.
yazarin bahsettigi konuyla ilgili hic bir fikrim yok. arz ederim.

leo da vinci'nin ileri yaş döneminde bile oldukça süslü, abartılı, her zaman temiz giyiniminin ve saçının sakalının her zaman düzgün oluşunun etkisiyle michelangelo'nun boya bulaşmış kıyafetlerini, saç sakal karışık ve bakımsız dolaşmasını hor görmesini de ekleyebiliriz bu rekabet ortamına.

sonrasında usta splinter'ın pizza sipariş etmesiyle yumuşayan gerginliktir.

april o'neil içindir. görsel roma sütunu gibi hatundu nitekim.

donatello'nun dahil olmasiyla ortalik sakinlesecektir.

bu iki sanatçı düşman olmuştur. birbirlerinin işlerini ağır şekilde eleştirmişlerdir. leonardo, michelangelo'nun resimlerindeki kasların görüntüsünü çeviz çuvalına benzetmiştir. hatta floransa sokaklarında denk geldiklerinde leonardo'nun michelangelo'ya: "madem çok biliyon dante'den falanca pasajı açıkla" minvalinde çıkıştığı da kayıtlara geçmiştir.
bi de şey vardır (bkz: nasreddin hoca ile mevlana arasındaki rekabet)

başlığın içeriği hakkında yazmadan önce, seviyenin burada ne kadar düştüğünü gösteren bir başlık olmuş. önemli bir gösterge bence.
konuya dönersek, leo'yu biz bilimden biliriz genelde, ya da mona lisa ile. benim içinde leo bir mühendistir. michelangelo ise bir heykeltraştır.
leo mühendislikteki kesinlik ve netlik ile kendi resimlerinde, yine bana göre, matematikseldir, düzdür ve hatta sıkıcıdır.
görsel sanatlar, yine benim için dramatik olmalı. bu sebeple karmaşık, ekstremist eserleri seviyorum.
o yüzden bilindik eserler arasından, sistine ve son akşam yemeğini karşılaştırsak, bence wow efektinin hangisinde daha güçlü olduğu aşikar.
michelangelo bir de mediciler tarafından desteklenmiş, bu sebeple kendisinin artist yani sanatçı yönü bence leo'dan daha güçlü.
ancak ve ancak, leo harika bir mühendis, bilim adamı, kaşif ve sanatçı. bu yüzden bence resimlerinde de bilim insanı kimliği ile çok başarılı, çünkü bilimin istediği özveriyi görüyoruz, ya da en azından görüyorum ben.
ha bi de raphael var, en sevdiğim tablolardan biri olan atina okulunu yapmış, biraz da çapkın falan çok iş yapmamış, ayrı bi sempatim var ona o yüzden :) bi de unutmamak lazım leo ve michelangelo için gay diyorlar ama bilemiyorum altan.
donatello ise yine italyan heykeltraş, unutmayalım.
ninja kaplumbağalarda ise raphael ve donarelloyu pek sevmem. leo güvenilir gelir, michelangelo da komik ve eğlenceli, beni güldürür :)

leonardo ile michelangelo'nun rekabeti öyle soft, tatlı bir rekabet değil aksine batı avrupa'da kan davası olarak anılan bir rekabet yalnız :)

georgy kurasov, amazon ve sentorlar savaşı (the battle of amazon and centaurs) tablosunu bu ikilinin arasındaki savaştan ilham alarak yaptığını söyler hatta :)

rönesans'ın iki büyük dehası olan leonardo da vinci ve michelangelo buonarroti, yalnızca sanatsal üstünlük için değil, aynı zamanda insanın potansiyelini tanımlamak adına da yarıştılar. bu rekabet, kişisel hırsların ötesinde, bir çağın aklî devinimini temsil eder.

leonardo, doğayı gözlemlemenin, bilimi sanata entegre etmenin peşindeydi. anatomiden mekaniğe, ışığın oyunlarından insan yüzündeki duygulara kadar her şeyi analiz etti. michelangelo ise tanrı'nın ellerinden çıkmış bedenin estetik yüceliğine inanıyor, insan ruhunu mermerin içinde arıyordu. biri zihni merkeze alırken, diğeri kutsal olanın bedenle ifadesini arıyordu.

bu iki isim arasındaki rekabet, dogmanın yerini akla bırakmaya başlayan bir dünyanın çelişkilerini ve imkânlarını gözler önüne serdi. onlar çatışırken, insanlık ilerledi. çünkü büyük fikirler, çoğu zaman en çok tartışmanın içinde olgunlaşır.