kendilerine zamaninda sormus olsak "dede sen cahil misen?" diye, heralde "e bu koy yerinde mektep gormuslugumuz mu var be oglum, cahil kaldik tabe" tarzinda bir cevap alarak olumlamamiz mumkun olan onermedir. tahminen bu savasta savasan, yani 1920ler turkiyesi'nin kirsalinda yasayan insanlarin herhangi bir tanesi icin okul okumamis olmak, mektebe gitmemis olmak utanilacak, ayiplanacak birsey degildir, hatta icinde buyudukleri cevrenin 'norm'udur.
lakin
bilgi toplumu olduk ya biz, simdi bir insana cahil demek tespitten cok hakaret sinifina giriyor. ondan kelli hassasiyetlerimizi galeyana getiren bir aciklama olmus kendisi.
bu hassasiyetler diger uluslarda da ayni sekilde tezahur ediyor mu emin degilim. mesela kalkip bir fransiza "ulan senin ulkenin ilk kurucusu pepin mumlu kagittaki murekkebi bile okuyamayacak kadar zircahildi." derseniz "eee nolmus yani?" cevabi almaniz pek normal gibi geliyor bana.
simdi ben de sifir beden modasina uyup "5. murat duba gibiymis vallahi" yorumu yapsam heralde ayni sekilde "aman ne kaka sey" yorumlari alacagim.