resmi tatil kaybolmasın da, gerisi çok önemli değil.
komşularını tanımayınca kimin ihtiyacı olduğunu da bilmiyorsun. duvarımızın öte yanında açlıktan kıvranan birileri oluyor, haberimiz olmuyor. medeniyet gibisi yok.
kesemeyince dağıtılmıyordur. ülkenin yüzde 50si asgari ücretle geçiniyor.
benim gözlemlediğim kadarıyla sebepleri şöyle sıralanabilir.
1) adamın yaşan tarzına bakıyorsun, arabası lüks, evi lüks, beş yıldızlı otele tatile gidiyor vs. kurban kesmeye gelince durumum yok, kesemedim diyor. yani inanmasa anlarım ama inancı da var.
2) metropollerde kapı komşunu bile tanımıyorsun, kesmiş mi kesmemiş mi, kesmediyse eti kabul eder mi, bilmiyorsun.
3) et artık öyle pahalı ki, ister istemez et alamayacağın günleri de düşünerek kendini de potansiyel muhtaç sınıfına koyuyorsun.
kesenler bile kendi aralarında ikramlaşmalı normalde. geçen sene alt komşuya götürdük biz zaten kestik diye tersledi bir de(sen bizi kesemiyor mu sandın diye bir havaya büründü). mk kestiysen sen de ikram et.
fakirliktendir, fakirler erdemli olamaz.
memleketteki kuruplaşmanın sonucudur. yapılan yardımın, işlenen hayrın bile kime gittiği hesap edilerek yapılmaya başlanmıştır.
haksız da sayılmaz bunu yapan kimse. zira kendisinin hayatını zorlaştıran, karartan bir güruhun üyesine allah rızası için dahi olsa iyilik yapmak istemeyebilir.
kurban bayramı, derin dondurucu reklamlarının arttığı bir dönem haline geldi. kesmezsem olmaz diyenlerin bir kısmı dağıtmıyor, hatta ben misafir yemeğe gelince o payları kurban eti pişirerek paylaşıyorum o yüzden derin dondurucuda saklıyorum diyen kişiler de duydum. etin kilogram maliyetine göre düşünüp tamamen saklamayı tercih edeni de. bu ekonomik koşullarda insanların tercihleri tabii ki etkileniyor ama kurban kesmek artık usulüne uygun yapılan bir ibadetten ziyade bir gelenek haline geldiği sonucu çıkıyor. ha, kurban kesmeyi tercih etmeyen biri olarak senin fikrinin ne önemi var diye düşünülebilir ama bir de bazı insanların kendini kandırdığı gerçeği var ki, görmek için deha olmaya gerek yok. sanırım benim derdim ibadetini pazarlayanlarla.
çevremde ne kadar kurban kesen varsa hepsi yine her zamanki gibi en iyi yerlerini kendisine alıp 1-2 gün sonra “kalanı” dağıtıyor.
ne diyebilirim ki midemi bulandırıyorsunuz
içlerinde kötüsü vardır, denyosu vardır ama bugüne kadar hiçbir akrabamın kurban eti dağıtmaktan imtina ettiğini görmedim. o yüzden gerçekten insanlar kurbanlarını paylaşmıyor mu yoksa sadece yakın çevremize bakıp da mı böyle bir kanıya varıyoruz bilmiyorum.