bundan yaklaşık 3 ay kadar önceydi. okuldan çıkmış evime doğru yürüyordum. herzamanki gibi "ya hacım bu saatte eve girilmez, gel bi yarım saaat küçükpark'ta takılalım" diyerekten yanımdaki şahısla sokağa doğru yönümü değiştirdim.
işte o anda gördüm mevzubahis şahsiyeti. elinde yay, sırtında ok koymaya yarayan hede* ve oklarla bir adam karşıma dikildi. ben önce 21. yüzyılda, bu kadar süpersel teknolojik bir çağda ok ve yayın bir adamda ne halt etmeye bulunabileceğini kestiremedim. yanımdaki şahısla noluyor ya diyerekten bakışmamızla adamın bağırışları küçükpark'ta yankılandı:
- malkoçoğluuuu, malkoçoğlu bornova'daaaaaaa!
işte ok ve yay satan adamla tanışmamız bu şekilde oldu. tam kahkahayı patlatacakken adamın bana uyuz olabileği, esnaf ve satıcıyı kızdırmanın tehlikeli olabileceği, sonuçta karşımdaki kişinin silahlı olduğu aklıma geldi. bu düşünce ve doğru karar vermenin rahatlığını yaşarken adamdan ikinci bir feryat geldi:
- dost var düşman var, malkoçoğluuuuu! malkoçoğlu bornova'daaaaaa!
artık yapabileceğim bişi yoktu, adamın suratına doğru ağzımı yaya yaya kahakahayı patlattım. adam düşündüğüm gibi uyuz oldu ama ben silahına davranmasına izin vermeden topuklarımı kıçıma vura vura ortamdan uzaklaştım ve sevgi yolunun debdebeli ortamında izimi kaybettirdim. arkamı dönüp baktığımda parkın ordan belli belirsiz malkoçoğlu sesleri duyulmaya devam ediyordu.