isaac asimovun uzayin bekcileri adli kitabinda bulunan bi kisa oyku. kanimca hayatimda okudugum en iyi kisa oykulerden biri. icinde bi suru insanin varolusunun gittigi yon, dissal baskilar altinda insan tepkileri ve insanin temelinde dayanan yikimin kaynagi hipotezleri var. kucuk yasimda okuyup bole hayat ve evren hakkinda bi suru fikir edinmeme yol acmis bi kisa hikayedir kendileri.
(bkz: bilim kurgu kitaplarindan yasam felsefesi kurmak)
(bkz: evde wormhole acan cocuk)

ingilizce orjinal ismi "breeds there a man...?" olan kısa öykü: [http://en.wikipedia.org/…iki/breeds_there_a_man...? http://en.wikipedia.org/…iki/breeds_there_a_man...?]

çok bilinmesede isaac asimovun en iyi kısa hikayelerinden biri.
--- spoiler ---

"oysa binlerce yıl yaşayan bir grup varlık bizi ömrü kısa yaratıklar sayabilirler. onlar için gerektiği kadar hızlı ürüyor sayılırız. kısa ömürlü yaratıklar olduğumuzu düşünür ve müzik yeteneği, bilimsel zekâ vb. şeylerin yeteneğini inceleyebilirler. tabii bu konular aslında onları ilgilendirmez. beyaz gözlü meyva sineğinin göz renginin bizi ilgilendirmediği gibi."
--- spoiler ---

muhtemelen çoğu kişiye şerefsizim aklıma gelmişti dedirtecek hikaye. asimov'un çoğu eseri aslında böyledir bilim kurgu ve fantezi severler için ama hikayede kurulan analojinin tarihsel bir boyuta sahip olması ayrı bir zevk veriyor.