adı guzel sanatlar fakultesınden plastık sanatlar fakultesıne degıstırılerek turkıyede kı tek plastık sanatlar fakultesı olmustur,pekı ne degısmıstır?tartısılır...
ilk açıldığı sene fotoğraf bölümüne başvuran 55 kişiden 40 tanesini alan güzel sanatlar fakültesi. kısaca
cin ali çizmeyi becerebilen girebilmiştir.
bir sene dayanabildikten sonra zar zor
mimar sinan'a kaçabildiğim sıkıcı okul.. ama güzel anılarımız var tabi o da ayrı..
2007-2008 öğretim yılının başında, dekanı değişerek prof reşat başar haline gelmiştir. bakalım neler neler değişmiştir.
(bkz:
gorecegiz)
beş (5) sene once mezun oldugum yukarıda bahsedilen zat-ı muhteremleri gayet iyi tanıdıgım ve hatta eski dekanımızıda pek pek sevdiğim okuldur. pek guzel anıllarım vardır elbet. oralardan en cok özlediğim 5 yıl boyunca dibimden ayrılmayan ekürim rex'tir. umarım hala yasıyodur... 2007-2008 öğretim yılı ile birlikte de okulumuz makus bir döneme girmiştir kanımca. geçmişler olsun...
fotoğraf bölümü için neden çizim istediklerini anlayamadığım ve ne derecede bir çizim istiyorlar merak ettiğim bölüm.
edit: istemiyorlarmış çizim falan
*
2007- 2008 öğretim yılı itibariyle koyunun olmadığı yerde keçiye abdurrahman çelebi denilen güzide okul... baksanıza eline geçtim fırçayı, kalem alıp çizmeyenler dekan oluvermiş... canım türkiyem...
herekesini sevmediğim,okulunu sevmediğim hele hele öğretim görevlilerinden nefret ettiğim yer.az zaman sonra orda olmak zorunda oldugum benı degısık modlara sokan tanımlanamaz bir şey!
artık resmen ticarethaneye dönüşmüş durumdadır ve resmen ben memurum benden anca bu kadar diye bağıran ilgisiz hocalardan dolayı öğrencilerine kafayı yedirtmektedir. hereke beldesindeki öğrenci kalabalığında ev bulmak imkansız, yurtta adam gibi yaşamak imkansız ötesi olmuştur. bir gün odanızdaki bütün eşyalarınızı çöpe atılmış, bilumum elektronik eşyanız çalınmış olarak uyanabilirsiniz.
bir dönem geçirip, kampüste gözünüzü azıcık kısarak etrafınıza bakarsanız resim atölyesi yazısı yerine resim dairesi, dersliklerde de duvarda vergi levhası görmeniz olağandır.
bu okulda okumak için girilen yetenek sınavında, adayların şu özellikleri sınanır:
* sabır:
sınava girmeden önce "çizim için 35x50 kâğıt vereceğiz" derler lakin sınavda 50x70'ten bile büyük kâğıt dağıtılır. üstüne üstlük duralit boyutları 50x70. kâğıtlar duralitten taşar falan...
* kapalı ortamda oksijensiz uzun süre kalabilme gücü:
sınavda çük kadar bir sınıfa 70 kişiyi sığdırırlar.
* olağanüstü koşullarda çizim yapabilme yetisi:
kıç kıça oturan adaylar, çizim yaparken kıçlar başlar birbirine çarpar sürekli. hatta başkasının kâğıdına çizim yaparsın farkında olmadan.
* hayal gücü:
sınavın ortasına doğru, çizilmesi istenen obje yere düşer ve tekrar yerine konulduğunda ilk seferki açısından eser kalmaz, işinizi kafadan bitirmeye çalışırsınız.