bu dunya ne sana ne de bana kalmaz
dunya ne sana ne de bana kalmaz;
^*sultan suleymana kalmadi kalmaz,
hicbir kitap yazmaaaz...

(bkz: bir zamanlar deli gönlüm).

kime kalmış bu dünya
söz : hurşit yenigün
müzik: hurşit yenigün

nasıl da kandım aşkınla yandım
ne var ki aldandım
o çılgın aşktan o heyecandan
kaçılmıyor sandım

ne söylesen boş
inanmam artık yalan dolanlarına
sen istesen de tahammülüm yok
bu dinmeyen acıya

ha üç gün önce ha beş gün sonra
yeter bitsin bu cefa

satıp savursan kasıp kavursan
değil hiç umrumda
vurup ta kırsan yakıp ta yıksan
kime kalmış bu dünya

çok istemiştim döner demiştim
yolunu gözlemiştim
sabah ve akşam gece ve gündüz
rüyamda beklemiştim

birazcık insaf olaydı sende
kıyar mıydın canıma
günün birinde pişman olursun
elbet yaptıklarına

dinlediğimde nedense bana çemberimde gül oya da çalan eski şarkıları hatırlatan sezen aksu şarkısı.

eğer "sen istesen de tahammülüm yok bu dinmeyen acıya" demeyi istiyor ancak henüz tam olarak diyebilmeyi başarmış değilseni, minik serçemizin bu şarkısını dinlerken ve hönküre hönküre eşlik ederken hem güçlü hem de güçsüz hissedersiniz kendinizi.. "nasıl kandım aşkınla yandım" "çok istemiştim döner demiştim yolunu gözlemiştim" "sabah ve akşam gece ve gündüz rüyamda beklemiştim" "yeter bitsin bu cefa" kupleleriyle o kadar güçsüz; "sen istesen de tahammülüm yok bu dinmeyen acıya" "günün birinde pişman olursun elbet yaptıklarına" "satıp savursan kasıp kavursan değil hiç umrumda" "vurup ta kırsan yakıp ta yıksan kime kalmış bu dünya" kupleleri ise bir o kadar güçlü.. velhasıl kelam içinizdeki güçsüz ve güçlü yanları çarpıştırır bu şarkı hangi tarafınızın galip geleceği pek tabi ki size kalmıştır, minik serçe o konuda size yardımcı olamaz, sadece bir ayna tutar size

şarkı sözü ve orijinal yorumu dinle

1978 tarihli sezen aksu şarkısı. hafiften oynatırken hüzünlendirir.

sözleri değil melodisi dün geceden beri yakaladı bırakmıyor. gözyaşlarımı bir miyazaki filmindeymişim gibi yanaklarımın etrafından havaya doğru savurmak, sonra da ağlaya ağlaya bu müzikle dans etmek istiyorum, ta ki derdim dert olmayana, bitene dek.

ama bunları yapmadım. evde de duramadım, sabahın 06.20'sinde, yani çıkmam gereken saatten 35 dakika önce, attım kendimi dışarıya, yürüye yürüye, soğuk bursa havasını çeke çeke metroya kadar hızlı hızlı ilerledim. yetişmem gereken bir iş olmasaydı bugün akşama kadar yürüyebilirdim.

allah kahretmesin, kimseye kızamıyorum var ya, keşke ama keşke başkalarını suçlayabilecek lüksüm olsaydı. ama elimde bir tek ben varım ve en yaralayıcı olan da bu.

.