turk gencligine bahsedilmis iki ustun ozelligin birlesimi sonucu gerceklesen bir eylemdir bu efendim; yaraticilik ve arlanmaz uslanmaz bir capkinlik huyu.
truffy marka olaniyla yapilani daha bir makbuldur.
oncelikle truffy ne ola ki diyenler icin (bkz: truffy) bir de resim verelim gorsel hafiza tazelensin. bulamadim ulen resim. allah kahretmiye.
sanirim simdi hatirladiniz. evet, iste bu allahin belasi kartlari kullanarak capkinlik pesinde kosan, romantizmin doruklarinda gezen kayip bir nesilin evladiyim ben. biz nestle cikilata’nin e’lerini seni seviyorum’un e’leriyle degistiren essoglusunun ornek almis bir nesiliz. biz ki bu yuzden orijinal fikirlere hep acik olduk. biz ki kizlari etkileyebilmek adina atmadik takla birakmadik. biz ki gizeme, sirra, kademe bayildik.. elaleme gidip isimsiz ask notlari, siirler biraktik. tuvalet duvarlarina haykirdik askimizi. haydar ile hulusi arasina kazinmis bir nilufer, bir gunes gibi dogdu hacetimizi giderirken. hayata gecirdigim orijinal fikirleri suraya yazsam burdan koye yol olur valla, daha kotusu insan icine cikamam bir daha. o yuzden bir sonraki paragrafla devam edelim.
bu truffy’nin kartlari cok cesitliydi. ilk dogum gunu davetiyeleri ile tanimistim ilkokulda iken ve isin acikcasi bayilmistim. tutturmustum annemlere, dogum gunu yaparsak bu kartlardan alalim ne olur diye. sonra cocuklar icin dogum gunu davetiyeleri yetmemis olacak ki envai cesit kart uretimine girdi bu firma. takvimler, cikartmalara kadar surdu bu is. her neyse., benim en sevdigim truffy kartlari icinde masum sevgi sozcukleri barindiran asik bunyelere yonelik modellerdi. ah tanismaz olaydim o modellerle... ilkokul 5’te olmaliyim o zamanlar, ortaokula falan gececegim yakin zamanda. gozumuz acilmis biraz, ufak ufak kizlarla konusmalar yapar olmusuz. ben bir yandan aciyorum evimiz hollywood’u, veriyorum kendime gazi. peach pit’teki ortami goruyorum ayri cosuyorum. brandon’un ustu acik arabayi goruyorum, ayri cosuyorum. ortaokulda ciddi sekilde manyak bir hayat beklentisi icerisindeyim. kelly’iyle okulun imrenilen cifti oluruz. okul baskanligina oynarim sonra diyorum. fantezileri verdim de verdim arka plana. tabi once kelly’i bulmam gerek. lanet olsun kelly, neredesin tatlim?
konuya donecek olursak, ben bu truffy’in bir kartina denk geldim kitapcinin birinde. kizilay’daki ada kitabevi olmasi lazim. on sayfada bu bizim truffy birader bir seyler diyor. yazmislar kartin ustunde; hmm, sey, ben sana bir sey diyecektim, kem, kum, aa nasil desem, hay allah , simdi, bak soyle bir sey, oho oho, soylemek istedigim su ki, bir suru ivir zivir tam hatirliyamiyorum simdi. boyle doldurmuslar bir suru bir sey, karti bir aciyorum iceride isil isil bir sey carpiyor gozume; “benimle cikar misin?” allah diyorum nefis, bunu alip hemen birinin uzerinde denemem lazim. kesinlikle bayilicak, ne kadar komik, ne kadar orijinal, hem de tam hedefe yonelik …affedersiniz ama bu bir boka benzemeyen kart resmen orda ufkumu acti, ucuncu gozu cikartti bende. bir anda aydinlandim, kizlarin gonlune giden yolu buldum.
ben bu karti satin aldim ve gittim kizin birine verdim...
yok efendim bu sefer oyle olmadi. kaybettim ben bu karti, ne cehennemin dibine girdiyse artik, aradim taradim bir turlu bulamadim. rezillikte dur durak bilmeyen beni ilahi bir guc durdurdu bu sefer.
bir tane insan da ciksin, ulan ben de boyle bir sey denemistim (denemek istemistim de olur) zamaninda arkadas desin, sarilip opucem yeminlen.