nasıl tanımlayabilirim bilmiyorum, oldukça zor. ama "hayatımda tecrübe ettiğim her türlü duyguyu barındıran" gibi bir klişeyle başlamak fena olmaz herhalde. evet, karga tırsarak kapısından içeri girdiğim günden şu güne kadar hayatımda konmadık dal, gagasıyla çekiştirmedik yer bırakmadı. üzerimize sinmiş silgi tebeşir kokusunu daha üzerimizden atamadan kıçımızı koyduğumuz taburelere şimdi kıçlarımız sığmaz oldu, karga hala karga.
karga evet, bar karga, sanata ve onu üretene -nereden geldiği belirsiz- ilgisiyle ve verdiği önemiyle sahip çıkan karga, edebiyata, müziğe karşı olan duruşunu gene o nereden geldiği belli olmayan bir sorumluluk hissiyatıyla eyleme dönüştürüp ücretsiz mecmua yayımlayan karga. ben bu soruyu kendime soralı çok uzun zaman olmadı, yani bir müdavim olarak baktığımda kendime, ama merak ediyorum kaç kişi soruyor: "ulan size ne, ne uğraşıyorsunuz sergiydi, bedava film gösterimiydi, ücretsiz mecmuasıydı?"
anlayamıyorum, inanamıyorum. sadece bir "bar" olma kimliğinden sıyrılıp nasıl böyle harika görevler üstleniyorlar, bunu neden yapıyorlar, sanırım bu ülkede yetişip büyüdüğüm için bunu anlamıyorum. bu sorumluluğu neden duyuyorlar, bu harika şeyleri neden yapıyorlar hala bilmiyorum. "iyi ki yapıyorlar" demeye ise gerek bile görmüyorum. böyle "saçma",
kargaşık, ve mükemmel bir yapının bir parçası olmaktan gurur duyduğum kadar da az şeyden gurur duymuşumdur.
benden bu kadar, bir de
bahadır dilbaz, açıldığı günden beri bu bütünün bir parçası olarak karga hakkında ne demiş ona bakmak lazım diye düşünüyorum:
karga, popüler müziğin en karmaşık yıllarını yaşadığı bir dönemde, yani 90' ların ortasında kuruldu. o sıralar, türkiye' de herkes 'birşeycilik' in arkasına sığınıyordu: karga 'hiçbir şeyci'ydi ve hala hiçbir şey olarak 'görevini' sürdürüyor.
geçmişten gelen seslerden biri şöyle söylüyordu. "hang the dj..." (1) anlaşılacağı üzere karga cansız müzik yapıyor ve bundan gurur duyuyor. hayati önem taşıyan soruyu soralım: "asmayalım da, besleyelim mi?"
"i don't know. how radical you are or how radical i'm. i'm certainly not radical enough that is on must always be as radical as reality itself"(2).karga yanmayı bile başardı. karga bütün hayatın karga-şası içerisinde zevksiz yapıların, gürültünün, şaşırtıcı olayların, beşinci sınıf bir demokrasinin, zevksizliğin...içinde "yeniden geri dönüşüm" kavramını sunuyor..
biliyoruz ki artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.
karga' nın iç mekanı eski eşyalar kullanılarak döşendi. örneğin şimdi bar diye dirseklerimizi dayadığımız tahta parçası, eskiden bir sandık olmakla yükümlüydü. rastlantı mı, aynı şey müzik içinde geçerli: yeniden dönüşüm. belli bir tür müzik yok, çoğu zaman belirgin bir tarz da yok. 'kaos' çok önemli bir sözcük. yaşadığımız 'ses kırıklığı' içinde yeniden dönüştürülmüş sesler bütününü sunuyor. onlara kendi silahlarını yöneltiyoruz. tıpkı nine inch nails' ın ya da einstürzende neubauten' ın yaptığı gibi.
karga, sözcüklerin arkasına sığınmıyor. "indie" : kim ne kadar bağımsız ki? "alternatif" :kim, neye, neden alternatif? karga, bu tarz adlardan ya da yakıştırmalardan uzak kalmaya çalışıyor. kediler kuşların peşinde. keza, john zorn, ned rothenberg ve benzeri müzisyenleri inatla çalmayı sürdürüyor. knitting factory' nin ilk basın bülteninde yer aldığı gibi "amacımız, çarşamba geceleri okunan şiirlerden duvarlardaki resimlere, farklı sanat mecralarını dokuyarak bir bütün oluşturmak. knitting factory, birçok şeyi sanal addeder ve önerilere açıktır.
görüşmek üzere..." (3)
karga, kendisiyle barışık kalmak için kaydadeğer bir çaba sarfediyor. aynı zamanda disipline global mobile, dijital hardcore, ninja tune, all saints records, knitting factory gibi kuruluşların ürünlerini aynı çatı altında sunuyor. ne kadar birbilerinden farklı ve bir anlamda da birbilerinden uzak gözükseler de... buradan hepsi çok yakın görünüyor.
"i repeat myself when i'm under stress"(4) "ikinci dünya savaşı sırasında nazi almanya'sı için heryeri ateşe veren alman intihar pilotları, ateşlemeden önce wagner dinliyorlardı. hardcore ve hip-hop, afro amerikalılar'da los angeles'ı işgal edecek bir etki uyandırmıştı."(5) bunlar bir alman olan alec empire' ın sözleri. yine aynıkişini başka bir yerde söyledikleri daha da ilginç: "bir neo-nazi magazini, techno'ya almanlar'ın müziği olarak 'heill' çekmişti vecd içinde."(6) bunlar bir alman'ın ağzından çıkan sözcükler. bize düşen ne birşeyleri reddetmek ne de aşağılamak... sadece onları bir bütün içerisinde sunmak. yüzlerce akımın oluştuğu bir yüzyılda birbirlerinden uzakta gözükseler bile buradan yakın gözükmek zorunda. çünkü üretemiyoruz, tüketiyoruz; aklımızı yitirmemek için.
stres altında yeni bir gün. burada çekişmeye yeer yok. nefret edilecek çok şey var. sorulması gereken doğru soru: herkesin şair olduğu bir ülkede şiirden nefret etmek mi doğrudur, yoksa bu durumla başa çıkmaya çalışmak mı? hangisi daha zor? evet, stres altında, kendini tekrarlamaktan başka çare yok. "can sıkıntısı sonsuz olacak... fakat ölüm de ışık gibi bir yere sahip olacak ve bununla birlikte hiç bir şey eskisi gibi olmayacak. evet. 90' ların ortasındayız. tek eğlence radyodaki ve müzik televizyonlarındaki reklamlar!!! bu bir sır değil. müzik bir silahtır!"(7)
karga, bütün bu sonsuz can sıkıntısı içinde
"hiçbirşeycilik"ini korumaya devam ediyor...
m. bahadir dilbaz
notlar:
1- the smiths
2- dj vadim
3- roll, (sayı 21, sayfa 62-63)
4- king crimson
5- digital hardcore manifesto, alec empire (the destroyer) roll, (sayı 7, sayfa 49)
6- alec empire, roll, (sayı 1, sayfa 46)
7- digital hardcore manifesto, alec empire (the destroyer) roll, (sayı 7, sayfa 49)