ölümden sonrasına inananlarda daha fazladır bu beklenti. bu dünyada hiçbir ödül alamayacaklarını bilseler bile öbür dünyada tüm güzellikler onların olacaktır diye düşünürler.

bana göre yaptıkları iyilik de iyilik değildir.
salt iyiliği ancak maddi manevi beklentisi olmayanlar yapabilir.

aciz insanın yaradılıştan kaynaklanan bir özelliğidir. edebiyat yapmaya gerek yok ödül ve ceza olmadan birçoğumuz kılımızı kıpırdatmayız. mesela maaşının kesilmeyeceğinden emin olsaydın her gün işe gitmeye devam eder miydin?

insanı annesi babası takdir edecek. yoksa hayat boyu elalemden takdir bekliyorsunuz. kendinizi kabullendirmeye çalışıyorsunuz.

psikologlar çıkıyor yok çocuğunuza aferin demeyin, görüyorum deyin. misal bir ödevi eksiksiz yaptı diyelim öğretmeni not düşüyor "ödevini eksizsiz yaptığını görüyorum" bak ya görüyormuş. dinlemiş işte pedagogları aferin demiyor. ben diyorum. aferin kızım diyorum. bravo hatasız yapmışsın diyorum. öyle ota boka aferin demiyorum ama iyi yaptığı her şeyi de takdir ediyorum. yaşı gereği yapabilir olduğu şeyler değil ama fazlası daima takdire değer.

sonra çıkıyorlar beğenilmediğiniz yerde durmayın, takdir görmediğiniz işte çalışmayın diyorlar. patron da çıkıp projeyi tamamladığını görüyorum diyor zaten. o kadar. bir prim mi versen, bir ekibin içinde eline sağlık deyip onure etsen diye söyleniyoruz.

kısacası çocuklarınızı gerekli yerlerde takdir edin. bir öpün başını okşayın aferin deyin. nasıl çiçek açıyorlar göreceksiniz. siz çok aferin dediniz diye hep aferin beklemez ama siz hiç aferin demezseniz başkalarından duymak için uğraşır durur.