cok olagan olan bir durum. careyi sozluk okuyarak gecirmek. angarya islerden sıkılmak. stajerler anlar herhalde

her gün yapılan aktivite

periyotlar artmissa isyerini degistirme yada tatile cikma zamaninin geldiginin isareti.

yagın bir sıkılma şeklidir. özellikle yaz günlerinin gelmesi, tatile çıkma hayallerinin ufak ufak kurulmaya başlaması ile depreşir. sağa sola mail ile
"hic işe gelesim yok... 3 ay falan tatil isitiyom ben...
igrenc bi sort tisort eskimis terlikler denizden tuzdan kecelesmis saclar ve kapkara cocuklugumuzdaki gibi bi tenle bi tatil yerinde takilmak istiyom salata balik yiyerek..
televizyon izlemeden, ühüüüü" diye mailler atılır. arkadaşların içleri bayılır. işinden gücünden memnun olan az sayıda insanın içine de nifak tohumları ekilir.

internet ile is yapan bir firmada internet baglantisi olmamasi sonucu yasanabilen durumdur.

tamamiyla i$ yerinde olmaktan kaynaklanan ve cali$manin zorunlu her$eyin para demek oldugu ve global isinmanin bu konuyla alaksiz olmasiyla beraber yinede icinize bir sikinti verdigi psikolojik bir durumdur.

surekli ayni i$leri yapmaya ba$lamak, ogreneceginiz bir$eyin kalmadigini anladiginiz an.

hayattan da sikilmaniza neden olur, zaman gecer ama yorucu ve yava$ yava$...
yeni heyecanlar ararsiniz, yeni tad'lar, yeni tecrubeler.
i$ sikicidir, cunku yapacaklarinizi zaten herkes yapabilir veya siz oyle du$unmeye ba$larsiniz.

eger ki iş yerinde sıkılıyosan buyuk ihtimal iş yapmıosundur. bu da ne demektir, yakında kovulcaksın becuz (bkz: because of you) demek ki sana gerek yok. yani amigolar işte sıkılıyosanız ve ilerleyen gunlerde aç kalmak işsizlik depresyonuna girmek veya herkese anlatmak zorunda kalıp sıkılacagınız bi kovulma hikayeniz olsun istemiyosanız ya patrona gidip ben naapiim diye sorun ya da sonsuza dek susup kovulun, çünkü çalışmak özgürleştirmiyo o buyuk bi yalan..

her gün ezbere aynı işleri yapmaktan,aynı tuşlara basmaktan,aynı raporları bin kere hazırlamaktan ve de aynı insanlarla muhatap olmaktan artık içlerine fenalık gelmiş benim gibi bünyelerin içine düştüğü durumdur.en kötüsü de oyalanacak birşeyler bulabilmektir.bazen boş boş ekrana bakılır,eğer ki şanslıysanız ekranınızı kimse görmüyordur;istediğiniz gibi sanal alemde cirit atabilirsinizdir ama eğer bir de özel odanız varsa ballının ballısısınızdır.yok eğer bunların hiçbirine sahip diilseniz ya etrafta mal mal dolaşırsınız,ya 20 dakikada bir tuvalete gider ya da sigara turlarına başlarsınız ya da benim gibi "buradan çıkmama kaç dakika kaldı" oyunu oynarsınız kendi kendinize.bu arada sinirler bunalmanın da etkisiyle iyice gerilmiş olduğundan ona buna sataşırsınız,bol bol şirket dedikodusu yaparsınız,telefonda milletle uzun uzadıya sohpetlere girersiniz.çıkma saati gelmeden 45 dakika önce de hazırlanmaya başlar ve saatin vuruşuyla ok gibi zıplıyarak şirketten çıkarsınız ertesi güne kadar.

tersi,tuhaf olan durumdur.