çok müthiş bir trolleme işi. birgün camii cemaatini toplayıp kelime-i şehadet getiricem. sonra gözleri dolacak, sarılacaklar. musafaha edecekler. en bilgeleri "amentümüzü ezberledin mi?" diyecek. "ezberlemem mi hocam yaa naptın" dedikten sonra başlayacağım "insan / eşref-i mahlûkattır derdi babam / bu sözün sözler içinde bir yeri vardı / ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman / bu söz asıl anlamını kavradı" diye. evet.
ya da ruhbanın/pastörün önündeyim, denominasyon değiştirmişim. herkes heyecanlı gözüküyor ama aslında kimsenin umrunda değil. çünkü bir başka denominasyona geçişi infial yaratacak bir pozisyonda değilim, yine de mutlu gözüküyor herkes. suyla başımı meshedecekler. "mesihin günahlarımız için öldüğüne...." diye başlıyor. iznik itikadı okunacak, amentü sayılır. başlıyorum kilisenin ortasında "insan / eşref-i mahlûkattır derdi babam / bu sözün sözler içinde bir yeri vardı / ama bir eylül günü bilek damarlarımı kestiğim zaman / bu söz asıl anlamını kavradı" diye. evet.