ülkemin geldiği nokta itibariyle artık toplumun hemen hemen %70'inin fark ettiği realite.
dikkat ederseniz ülke halkı 2002 yılından itibaren karar verdi ki, sultan ii. abdülhamid han vizyonu bu ülke için en isabetli tercih olacaktır.
ve şu an 2014 senesinden bakıyoruz, milletimiz haklı çıkmış. 2002'de ak parti iktidarı gelmeden evvelki kişi başına düşen gayrı saffi milli hasıla 2500 $ ken, şu an itibariyle 11.000 $ ları bulmuşuz.
gene bakıyoruz manevi alanlara.. namaz kılan vatandaşlarımızın sayısında muazzam bir artış var. hayır kurumlarına bağışlar havada uçuşuyor. 2014 senesi ramazan ayını idrak edeceğimiz şu günlerde yine bakıyoruz, 12 sene öncesine nazaran oruç tutan vatandaşlarımızın sayısında da fevkalade bir artış bulunmaktadır.
ülkemin dış politika alanındaki etkisi ise her geçen gün artıyor. "yurtta sullh cihanda sulh" gibi içerikten yoksun, her önüne çıkan tehdide boyun eğen bir zihniyetten, osmanlı filozofyasını temel alan ve medeniyetimizi cihana yayıcı bir politikaya geçiş inanılmaz derecede güzel bir seyir izlemektedir.
tüm bu alanlar ve daha nice açılardan bakınca islamın ve islamın biz ehli sünnet dairesine çizdiği "guidance"ın galip geldiği görülmektedir. zaten öyle olmasa toplumun %50'si ve önümüzdeki cumhurbaşkanlığı seçiminde göreceğimiz gibi %50'sinden fazlası aynı ehli sünnet anlayışını destekler miydi?
kısacası, artık herkesin islamın galip gelişini kabullenmesi lazım.
yeryüzündeki savaşların neredeyse tamamının zaten islam devletlerinin kendi arasında olan savaşlar olduğu için doğru önerme. mantıken 1 yani sonuç. son kalan iki adam birbirine sıkarsa berabere biter. ama islam 2 puan alır.
dinsiz çin ve rusya gibi iki hakim devlet üzerine laik seküler amerika ve avrupa tüm heybetiyle duruyorken ortadoğuda sıkışıp kalmış bir dinin azalarak biteceğini öngöremeyenlerin rüyasıdır.
kaçınılmaz bir süreçtir. ancak meselemiz islamın galip gelip gelmemesi değil, hangi islami anlayışın hükümferman olacağıdır. "büyük doğu" tarzı kapsayıcı ve kuşatıcı bir anlayış mı, yoksa ışid tarzı sığ bedevi arap anlayışı mı?
"büyük doğu" tasavvuf temelli bir ekoldür ve batı tefekkürünü islam tasavvufu önünde hesaba çekmeyi ve onun kazanımlarını kendine mâl etmeyi hedefler. hatta orada da kalmayıp bütün dünya irfan verimlerini kendi kültür dünyasına kazandırmayı amaçlar. tabii kendi şuur süzgecinden geçirdikten sonra, zira öbür türlüsü kültürel bir işgale uğramak anlamına gelir.
ışid'in ne böyle bir amacı, ne de böyle bir kaygısı vardır. ihtiyaç da duymaz zaten. "neo hariciler" diyebileceğimiz bu tip, islamı dış yüzden, kupkuru yorumlamakla yetinir. bizim büyük üstadlarımızdan biri olan şeyh-i ekber(en büyük şeyh) lakaplı muhyiddin-i arabi hazretlerine, şeyh-i ekfer(en büyük kâfir) diyebilecek tıynettedir.
o şeyhi-i ekber ki, vahdet-i vücud görüşüyle ortaçağ islam medeniyetinin temellerini atmıştır. bu görüş, dönemin her alanına hatta sanatına kadar işlemiştir. vahdeti-i vücud görüşünün imam- rabbani hazretleri tarafından upgrade/güncellenmiş versiyonu olan vahdet-i şühud görüşü ise bizim asıl irfan çeşmemizi oluşturur.
bir gün bu sığ anlayışla karşı karşıya gelirsek ayrım gözetmeden her kesimi(kemalistler dahil) "büyük doğu" sancağı altında görmek isteriz. bu sancağın altına herkesin seve seve, gönüllü olarak koşacağından eminim.