güzel bir söz buldum.

ağlamayan bilgeliği benden uzak tutun. gülmeyen felsefeyi benden uzak tutun. çocuklardan önce eğilmeyi bilmeyen mükemmeliyeti benden uzak tutun.

halil cibran'ın.

cioran diyor ki, anlamsızca, birden, ama yalnızca senin deneyiminin içinde saklı ama söze değerse parçalanacak kadar yoğun, hafif, keskin, var, bir anlam ile, birden ağlamaya başlamak, hayatı elinde hiçbir neden, olay, kişi, mekan, zaman bulundurmadan anladığın ana denktir. böyle demiyor tabii.

"her şeyi anladığımızı gösteren tek bir gösterge vardır. sebepsizce ağlamak."