3 kuruşluk insana, 5 kuruşluk değer verirsen arada ki 2 kuruşa satar seni, budur.
düşündüğünü hemen söyleme, söylediğini düşün
ilişkilerde eşzamanlılık olanaksızdır. herkesin zamanı kendine göre işler. ortada tek bir dağın olması, değişik açılardan bakıldığında değişik şeyleri görüldüğü gerçeğini değiştirmez. (bkz:
birinci manifesto)
*
kadınlar, hep tecrübeli bir erkeğin son kadını olmak istiyor. neden böyle olduğunu hiç anlamayacağım ama; arasıra paltonuzun eteklerini yana doğru savurup kuşağınıza taktığınız kadın kellelerini, tükettiğiniz aşkları sergilemeniz ve "sen son durağımsın tatlım" demeniz egolarını tatmin ediyor sanırım. illa ki kelle avcısı olmalısınız ve daha önce biriktirmiş olduğunuz kelleleri gösterip "sen hepsinden iyisin" demelisiniz.
oysa, erkekler için durum farklı. bilinçaltlarında yatan korkular başka bir insan ile karşılaştırılmayı kabus haline getirmekte. o yüzden, kadının geçmişinde kendisiyle karşılaştırılabilecek birinin varlığını kabus olarak görüyorlar.
genelleme yapmak gibi olsun istemem. bu benim gözlemimdir; olaylar farklı şartlar altında farklı seyredebilir.
doğru eşi seçebilme olasılığı ile doğru orantılıdır.
yeniden aşık olunduğunda tamamen unutulan tecrübedir..
bir sonrakinin yanında hep küçücük kalandır.
her insan ayrı bir evren olduğu için hiçbiri işe yaramaz. role playing değil bu, level atlama falan yok.