bugün öğrendiğim ve paylaşmadan edemeyeceğim olay. gerçi henüz okuyamıyorsunuz ama olsun, anlatmam lazım. bir çocuk var. dönemin sonuna doğru okulda ilerlettik muhabbetimizi ama gel görki dönem bitti, bizimkide biraz cesaretsiz, konuyu çıkma noktasına getiremedi. (nickle yazmanın rahatlığıyla itiraf ediyorum, dünden hazırdım tabiki...)
bende bugün konuyu ele alayım bu beceremez, olay tatilde soğumasın diyerek biraz elimi taşın altına koyayım dedim. bir arayayım ne var ne yok, karda keşke yurtta olsaydık biraz oynardık dimiii gibisinden birşeyler diyicem hesapta. bizimki açtı telefonu, sözümona bana iltifat edecek, 'sevindim sesini duyduğuma ben de telefonun başında çaresiz bekliyodum' dedi. niye aramadın o zaman salak diyecektim, tatilde yalnız kalmamak için demedim, onun yerine 'o şarkı ebru gündeş'in ddeğilmiydi?' dedim. 'olur mu' dedi, arada çok fark varmış gibi, 'hakan altun'un bu şarkı' dedi. 'çok severim' dedi.
ne var hakan altun da diyebilirsiniz ama tipi görseniz, bütün gün anathema dinliyor, sürekli fall out boys muse falan takılıyor sanarsınız. muhabbetide öyle hiç arabesk bir tipi yok aslında.
sonuçta bir gün bana 'ya benimsin ya toprağın' der diye mi, yoksa bir türlü muhabbeti ilişkiye bağlamayı beceremeyişinden mi bilmiyorum, soğudum. yalnızım ama olsun. oh.