hindistan'la ilgili olarak internet aleminde mutlaka karşımıza bir şekilde üretim görüntüleri çıkan yemekler.

bu yemeklerin yapılmasında bazı şartlar var, şartların sağlanmasına göre yemeğin orijinal hindistan sokak lezzetleri sınıfına girip girmediğini tespit ediyoruz. buradan sonrasını dikkatli okuyunuz, vedat abi (bkz: vedat milor) bu işi para alıp yapıyor ama ben tamamen bedava yapıyorum. amaç amme hizmeti.

- mazot kıvamında kızartma yağı.
en önemli kıstasımız bu. eğer hindistan'da sokakta pişirilen bir yemeği gerçek sokak lezzetinden saymak istiyorsak mutlaka malzemelerin içine atılıp kızartılması gereken mazot renginde bir yağa ihtiyacımız var.

- yumurta
içeriğinde yumurta olmaksızın sokakta pişirilen bir hint yemeği kesinlikle gerçek bir sokak lezzeti değildir. yumurta o yemeğin içinde mutlaka olacak arkadaş. ancak haşlanmış olarak tercih etmiyoruz, kırılmış olması önceliğimiz. ancak şöyle terbiyesizler hem haşlanmış hem de kırılmış olanı aynı yemeğin içine atıyor ki bu çok ayıp birşey ve tavuk görse tavukluğundan utanır o derece ayıp sokak lezzeti kültüründe. (yalnız bu videonun 15:20. dakikasındaki görüntü hakikaten iğrenç, eklerken benim bile midem kalktı ööğyk!!!)

- sahlep kıvamında sıvılaştırılmış un bulamacı
kesinlikle olması gereken bir malzeme. hatta yemeğin kendisi. eğer büyük bir kaşıkla veya küçük bir çanakla alınıp pişirme sacına dökülüyor ve sonra fıyttıdı fıyttıdı diyerek dairesel hareketlerle saca yayılıyorsa o zaman gerçek bir sokak lezzetine yaklaşıyoruz demektir.

- kurum bağlamış çukur sac
sokakta pişen yemeğe gerçek lezzetini verecek olan önemli malzemelerden biri simsiyah olmuş, kurum bağlamış çukur pişirme sacı. özellikle içine birikmiş mazotumsu yağ ve harst harst diye sacın tüm metalini sökercesine üzerine sürtülen spatulası ile bu sac olmazsa olmaz malzememiz. bu sacın tavalaştırılmış veya biraz daha büyütülerek kazanvari versiyonları da mevcut ancak öz hakiki sokak lezzeti diyorsak yozlaşmış olanlarını 2.plana atmak durumundayız.

- korna sesi
bu faktör yemeğimize tad anlamında bir katkısı olmayacak bir unsur ama o yemeğin gerçek bir sokak lezzeti sayılması için aradığımız diğer bir önemli şey. lütfen şu sesi dinleyin, ve aşçının elleri ile yakaladığı melodik ahenge odaklanın. (arkaplana dikkat) hep mideyi beslemek olmaz, biraz da ruhunuzun doyması gerekiyor.

- pis bir mekan
normalde yanına bile yanaşmayacağınız, adımınızı attığınızda en hafif ihtimalle tifüs kapabileceğiniz bir ortamın olması gerekiyor. uzmanlar olarak bizim favorimiz mumbai (ex.bombay) sokaklarında yoğun egzos gazı ve açıktan akan lağım/suların olduğu, mümkünse kalabalık dipdibe bir mekan ve buralar istenen lezzetin ve samimiyetin yakalanması için birebir. temsili ortam.

- esmer aşçı
yemeğe asıl lezzetini veren, ayağında terliği, dökülen üstü başı, yağlı saçı, 3 günlük sakalı ile sürekli makine gibi çalışan bir aşçı tüm lezzetlerin harmanlanmasında ve garantili lezzet füzyonunun oluşmasında başroldeki kişidir. bu kişinin ufak şovlar yapması, işine odaklanırken aslında müşteriye damak lezzeti kadar görsel bir mutluluğu da sunması asıl arzulanan noktadır. eğer bu kişi yemeğin üzerine 40 tane şeyi parmaklarını batıra batıra atıyorsa, yemeğin mıncıklamadığı bir yerini bırakmıyorsa gerçek bir ustayla ve gerçek bir sokak lezzetiyle karşı karşıyasınız demektir. yalnız sigorta filan olmayacak adamda ona göre.

buraya kadar olanlar gerek şarttı. bundan sonrakiler opsiyonel şeyler.
- yemeğe konan 50 tane sos/baharat.
- tezgahın arkasında aşçıya yardımcı olan, para alıp veren ve aynı ellerle yemeği müşteriye ileten yancı.
- yemeğe atılan sebzeler içinde mutlaka arpacık soğan, biber ve soya filizi olması. (ki aslında yumurta ve sahlep kıvamındaki un bulamacının asli yemek unsuru olduğunu düşünürsek bunlar çok da değerlendirmeye alınmayabilir.)

evet sevgili sözlükçüler şu anda artık siz de bir sokak lezzeti uzmanı sayılırsınız. hindistan'a gitmeden önce gerekli aşıları yaptırmanız halinde bu lezzetleri dibine kadar yaşamanız ve hint sokak kültürünün tadını çıkarmanızı dilerim.

hindistan sokak yemekleri sektörünün emekçi üyelerini saygıyla selamlıyoruz.

edit: some improvements

youtube'da bu videolardan birine denk gelirseniz takribi 3 saat falan hipnotize olmuş bir şekilde izlemeye devam ediyorsunuz.hele bi de yumurta varsa işin içinde.

mutfak alet edevatı az kullanılır. adam krep yapıyor kepçe yerine eliyle döküyor. servis ederken ise ambalaj ya da tabak kullanmak yerine bitki yaprağına sarıyorlar.

ön yargılarım için çok üzgünüm ama jamie oliver'ın, hatta ve hatta snoblar snobu caanım gordon ramsey'nin hindistan'da konuk oldukları mekanlarda bile leş gibi bir ortamda yemek yapılıyorsa kameralar olmadığında neler döndüğünü tahmin etmek bile istemiyorum. bir belgeselde gördüğüm, adamın tavuğun kafasını ayak parmaklarının arasına sıkıştırdığı bir bıçakla keserken elleriyle de başka işleri hallettiği sahne de gözlerimin önünden gitmiyor. yaşamsal bir zorunluluğum olmadığı sürece yemeyeceğim yemeklerdir kısacası. o da eksik kalsın.

hayretle araştırdığım yemekler arasındadır. her şeyi yiyebilme kapasitesinde olan insanlar gerçekten. hayret yahu.

temizlik takıntılı, ömrünün yarısını duşta geçiren, okb yi zirvelerde yaşayan ve bu durumdan hiç şikayetçi olmayan bir birey olarak pisliğin dibine vurulan hindistan ve çin sokak yemekleri videolarını seyretmeden yapamıyorum.

normalde bırak o yemekleri yemeyi, hindistan'a gitmeyi bile düşünemeyen ben, muhtemelen üstüne giydiği beyaz atleti 3 yıldır hiç çıkartmamış adamların, 2 ay çamaşır suyunun içinde bekletilse bile temizlenmesi mümkün olmayan tencere tavalarda yaptığı yemekleri ağzım sulanarak seyredip kendimi '' ulan çok güzel yemek oldu ha '' tarzı yorum yaparken buluyorum.

bunun psikolojik olarak bir açıklaması olmalı diye düşünüyorum, kesin geçmişimde bastırılmış bir şey çıkacak. psikolog, psikiyatrist kadınlar eklesin(bkz: swh)

yumurta, asiri derecede fazla malzeme, asiri derecede yag, kirli kap kacak, kirli bir el, mutlaka o yemege girmelidir.

dunyanin cesitli noktalarinda sokak yemegi tabir edilen yiyeceklerden yedim, bu hintdistan ve pakistanlilar gibi hic biri beni tiksindirmiyor.

bir de cok matah bir ortamlari varmis gibi, youtube, instagram bunlarin videolari ile dolu.

yani baska ulkelerde mesela tezgahtan birsey aliyorsan, bakiyorsun ocak temizlenmis, veya asci eldiven takmis veya masa ile yiyecege dokunuyor veya adamin tipinden hijyen aliskanliklari belli. burada her turlu kritige acik. bir ortam var.

sanki hindistan saglik bakanligina bedenci giriyormus hissi uyandiran ortamlardan benim sectiklerim

bunu yedikten sonra sicarken haber verin de yeni delhiyi terkedelim aq

ustam sifa mi bu?

saglikli aloe vera suyu

ayakli sut

usta benim yumurta ekstra parmaklanmis olsun

mikrobun harman olduğu yer.

farklı yemekleri ve kültürleri tanımaya fazlasıyla açık birisiyken hindistana yolum düşerse yemeklerin lezzetinden bağımsız olarak denemekten tırsarım. ya da muhakkak daha hijyenik ortamlarda denemeyi tercih ederim. tamam bizim sokak tezgahlarında da güller açmıyor ama hindistan başka bir seviye.

yav bir de food blog acip muzik esliginde montajlayarak sunlari internette paylasiyolar.

cidden bu adamlarda birsey kirik amk. kulturel olarak kirli ve pis insanlar.

muhtemelen bulundukları ortam ve hijyen koşulları nedeniyle hintli veya çinli olmayan bir birey açısından hastane garantilidir. aman uzak durun.