belki kendilerine yakıştıramıyorlardır genelde ay bana şiir yazsın kafasında olduklarından olabilir.
ilk olarak aklıma gelenler;
gülten akın,
füruğ ferruhzad,
didem madak,
nilgün marmara,
yaşar nezihe,
birhan keskinve bu liste daha da uzayabilir. adını bir çırpıda hatırlayamadıklarımdan özür dilerim.
nazarımda yanlış ve boş bir tartışma konusu. bunun paraleli ise sadece erkekler aşık olur anlayışıdır.
işte bunlar hep popüler kültür.
kadınlar sevişerek acılarını mi unutuyormuş hahahah. ben niye bunu daha önce düşünmedim.
bence kadın sairin az olmasının nedeni ,kadınların şiirle dertlerini acılarını anlatamamaları. kadın dediğin sayfalarca yazi yazabilir ama dize yazmak kafiyeye uymak pek kadınlara göre değil. kadınlar detaycı aşkını saatlerce anlatabilir ya da yazabilir ama şiir yazmak daha pratiklik gerektiriyor.
can yücel bu soruyu soran bir öğrenciye "ne bileyim oğlum, sikimizle mi yazıyoruz şiiri" demiştir.
uğrunda şiir yazılabilecek pek erkek olmamasındandır.
ya sorarım size şu dünya düzeninde kadına hangi yüzyılda kendini ifade etme şansı tanındı? ne zaman toplumun kendisine biçtiği rollerden sıyrılıp ortaya kendini koyabildi? ya da duygularıni, fikirlerini..
cok degil 100-200 yıl önce kadın çalışamıyor, üretmesine izin verilmiyordu. bunu şimdi şimdi yapabiliyoruz. siz bizi bundan sonra görün.
ayrıca aradan sıyrılıp harika eserlere imza atanlar var. yok değil. bunu bilmiyorsak bu bizim ayıbımız.
kadınların alıcısının çok olmasından gerek ki şiir yazmaya vakit bulamadan yeni aşk böcüşlerini buluyorlar
okumadığınızdan doğru sandığınız bir mitin, olmayacak sebeplerinin bulunmaya çalışıldığı başlık. sappho'dan sylvia plath'a uzanan koskoca bir tarihi yoksaysanız da şiir diye anladığınız şeyden kat be kat güzelini kadınlar yazdı. ego sahibi olmak böyle bir şey, yok diyorsunuz yok oluyor; var diyorsunuz var oluyor öyle mi? tanrı bile yalnızca "ol" diyor.
şiirin kız düşürmek için yazılan bir şey olmasındandır. tarihteki büyük şairlere bakın mesela hepsi ekmeğinde.