özenilesi durum, adamın ne güzel kaygıları var lan. ne biliyim, mesela bazen modern sanat, bazen chp, bazen fenerbahçe, kimi zaman kadın meme uçları, başka bir zaman kaldırım taşları. her gün farklı bir kaygı, her gün farklı bir tasa ama hiçbiri doğrudan bireysel geçim derdi ile ilgili değil. kıskanıyorum abi, benim bütün düşündüğüm ay sonunu getirmek, terk edildikçe yeni bir kız bulmak, evin küçük olması filan. çok sıkılıyorum lan, nörologa gittim psikologa git dedi. vay amünüm fuları takip istiklal'e mi çıksam?