yanlis iletisim yontemlerine takilmis kalmis kadindir, tipki ayni seyi yapan ve hakkinda sozluk basligi acilmis erkek versiyonu gibi.
bir insan "haklisin, ozur dilerim" diyecek ise, anca yaptigi seyi olcup tartip, gercekten ozur dilenecek bir sey yaptigini dusunuyor ise ozur dilemesi anlamli ve dogru olandir. bu muhasebeyi kafasinda yapip, sonucta yine de hakli oldugunu dusundugu halde, "tamam ne yapayim, seni seviyorum, lafi uzatmamak icin haklisin deyiveririm, ozur dileyiveririm" anlamina gelen bir ozur, iki yanlistan bir dogru cikarma cabasindan baska bir sey olmadigi gibi, yapiciligi da sifirdir; zira adam gibi konusulup halledilemeyen meseleler buyuye buyuye cok da uzak olmayan bir gelecekte iliskiyi iyice tikayacaktir.
sevgili olsun, arkadas olsun, anne baba olsun...liste uzatilabilir, herhangi birisinden ozur dileyip dilememek o insanin ne kadar sevildigi veya istendigiyle baglantili bir sey degildir, olmamalidir; aksi takdirde ortada bir yanlislik vardir. sirf sevdigi icin hakli iken ozur dileyen, aslinda dilermis gibi yapan insan, cozumsuzluge, yeni sorunlara kapi aciyordur sadece. ya da kendisini cok fazla yipratmaya and icmistir bunu izleyen surecte. bunu yaptigi icin icinde biriktirecegi öfke de bir yerden bir sekilde patlayacaktir buyuk olasilikla. e ne oldu simdi? iki tarafi da mutlu etmeyecek bir "gecistirme"den baska nedir bu?
bu iletisim tarzina dayali iliskilerde cok sahane pasif agresif tavirlara rastlanmasi da muhtemeldir bu arada. hatta bu sekilde ozur dileyen insanin daha sonra pasif agresyona vurmasi neredeyse garantidir.
makbul bir sey degildir dolayisiyla her iki cins acisindan bakildiginda da.