boş sıraları doldurmak için kontenjandan yararlanan kişilerdir. çekim sırasında belki pek bir eziklik yaşamışlardır. fakat, şimdi hangimiz böylesine bir eser için söz konusu ezikliğe razı değiliz ki?

mazlumdurlar. sinifin populerleri tarafindan iplenmedikleri gibi hocalarca, hatta hafize anaca da iplenmezler. hocalar daima guduk, damat, inek ve diger birkac kisiyle muhatap olurlar; bu ogrencilerse sozluye kaldirilmayi, ofkelenilmeyi bile hak etmezler.

bir fondurlar. sahneyi sosyalize ederler. kalabalik halleriyle ana karakterlerin sirtlarini dayadiklari duvardirlar. asla sikayet etmez, eyleme gik demeden ortak olurlar.

karar merciidirler. esas kisilerin esprilerine kahkahalariyla onay verirler. bu bakimdan bir onama yetkileri vardir ve bu onemlidir. yetkilerini kotuye kullandiklari da hic gorulmemistir diger yandan; bozmaz, daima onarlar. ornegin "onun inekliği çalışkanlıktan değil hocam, doğuştan," dediginde sinifta kimse kopmayacak olsaydi guduk suphesiz apisacak, daha amiyane tabirle got olup kalacakti.

katalizordurler. filmin kahramanlarini kataliz ederlerken kendileri tepkimeden daima yara almadan cikarlar. gayri mesru cocuklari olmaz, okuldan atilma tehlikesiyle karsilasmaz, sinif arkadaslarinca yapilan cok pis sakalara maruz kalmazlar.

sessiz cogunlukturlar. vakur ve her zaman uyumludurlar. birinin bir gun olsun cikip da "arkadaslar, yanlis yoldasiniz," dedigi gorulmemistir, hep gulup gecerler. aralarinda da husumet yoktur; tek yumrukturlar. evet, belki topluluk halindeyken kolay yonetilebiliyor olmalari onlar icin birer zaaftir; ama kimbilir okul disi hayatlarinda neler yasiyorlardir. belki obua virtuozu olan vardir aralarinda, belki bir tanesi ucuncu dan go oyuncusudur, bunlari asla bilemeyecegiz.

ezik degildirler. saglam adamlardir yalnizca. inek gibi kendine musluman, guduk gibi katakullici olmaktan uzaktirlar.

en baba dostlar bu tip adamlardan cikar.

bir suç işlendiğinde "hayır, ben yaptım" demeyi bilen, cesur karakterlerdir. sıra okuldan atılmaya geldiğinde; o güne kadar hiç bişey yapmadıkları halde, baba karakterlerle beraber kapı önüne de konan kişilerdir bu garibanlar.

inek şaban, adıbelli, küp arif, sivaslılar, yavşak sadi romandaki en ezik tiplerdi. bunların eziklikleri hem uyumsuz olmaları hem yalaka olmaları hem de ispiyoncu olmalarıydı. en çok şakaya kurban gidenler de bu tipler arasından çıkardı.

kıvırcık saçlısı, büyük çerçeveli gözlüklüsü, çok kısa boylusu ve nice farklı tipleriyle hababam sınıfı'nın sessiz kahramanlarıdır onlar. generallerin olduğu yerde askerlere de ihtiyaç vardır ve bu adını bilmediğimiz hababam sınıfı kahramanları da sınıfın gerçek askerlerdir. her zaman görevlerini eksiksiz yerine getirirler. onlara ezik denmek hababam sınıfını iki üç kişiden ibaret saymaktır bu da hababam sınıfına saygısızlık olur. akıllara kazınan en sağlam replikleri için

-beyler, güdük doğru söylüyor.

bir tanesi arkadaşımın babasıdır.
istanbul üniversitesi mühendislik fakültesinde okuduğu sıralarda gazeteye oyuncu için verilen ilanı görüp başvurmuş. 4 bölümde oynamış; şabanla, feritle,güdükle kısa replikleri olmuş; dikkatle bakılırsa görülür büyük mavi gözlü, biçok karede bulunur ama çoğu zaman sessiz, bazen bir iki kelam eder. okul bitince oyunculuk kariyeri de bitmiş.

malumunuz, hababam sınıfının lisesi olan çamlıca lisesi, özel bir lisedir. ancak bazı bölümlerde burslu ve başarılı öğrencilerin de aralarına katılması ile sınıf çatışması, haylazlık ile terbiyesizlik, eziklik ile alçakgönüllülük kavramlarının farkları vs konularda ciddi mesajlar da verilmektedir.

hababam sınıfı uyanıyor isimli bölümdeki fakir ama gururlu genç ahmet tiplemesi de bunlardan biridir. aslında kitabı ve tiyatrosundaki inek şaban tiplemesi de bu sınıfa girer.

şimdi buralarda özel üniversiteleri avazı çıktığı kadar savunabilen, " zenginler özel üniversitelere gider, fakirler de devlet üniversitelerinde okurlar ne güzel işte" retoriği ile anlatmaya çalışan arkadaşlar ahmet gibi tiplere gerekenin yapılmadığı için fıtık olarak bu bölümleri izlemişlerdir sanırım...

ne işi var lan fakirin çamlıca lisesinde? herkes yerini bilsin.

genelde tek repliklilerdir... mesela;

- ferit, sen bunları sayfa sayfa yazdırıyorsun amma^*... mahmut hoca çakmaz mı? (gerçek kesit tarzı oyunculuk)
+ çakarsa çaksın daha iyi ya...

bunlardan birisi de ünlü sunucumuz kenan ışık'tır. kemal sunal'lı, tarık akan'lı klasiklerde oynuyordu. babamın asker arkadaşıymış. koca film boyunca göründüğü 3-5 sahnede babam bizlerin dikkatini çekerdi aha asker arkadaşım bu benim diye.
tabii daha sonra "kim bir milyon ister" yarışmasında her akşam görmeye başlayınca eski heyecanı kalmadı. güzel şeyler bunlar.

eziklerden biri de babamdır. topu topu 2 repliği vardır ama orda geçirdiği vakit , tüm ekibin imzaladığı dev boy poster kendisini acayip mutlu etmektedir. arada sırada tv ye çıkan oyunculara ulaşmak için epey bir çaba sarf etmiştir bazılarında başarıya ulaşmış ama genelde başarısızlıkla sonuçlanmıştır. ne hikmetse program yetkilileri kendisini pek kaale almamıştır. oysa canım babamın tek amacı eski günlerden konuşup iki hoş beş etmektir. (bkz: çok dertliyim be sözlük)