yıldızlı atlastaki gibiyse güzeldir:
gözlerini kapat ve avucunu aç…
gökyüzü, avucuna bir şey bırakacak birazdan.
bir damla yağmur, bir parça güneş, bir parça bulut belki…
gözlerini kapat ve kulaklarını aç…
küçük bir şarkı duyacaksın birazdan.
içine sesimizin rengi düşmüş, küçük bir şarkı duyacaksın uzaktan.
gözlerini kapat ve kalbinin kapılarını aç…
annen seslenecek birazdan.
sesinde binlerce kelebeğin kanat sesleri…
belki de binlerce çiçeğin sessizliği olacak.
gözlerini kapat ve içindeki bütün kilitleri aç…
bahar gelecek birazdan.
büyük sevinçler, büyük umutlar bırakacak içine.
çisil çisil yağan yağmurlar, yeşeren yapraklar…
gözlerini kapat ve kollarını aç…
bir kuş konacak kollarına birazdan.
bir güvercin, bir kumru…
serçe parmağın kadar bir serçe konacak belki…
gözlerini kapat ve ellerini aç…
yanından bir ırmak geçecek birazdan.
geçerken suskun balıklar, geveze kurbağalar bırakacak ellerine.
parmaklarının aralarına yemyeşil yosunlar bırakacak.
gözlerini kapat ve sonra gözlerini aç…
akşam olacak birazdan.
batan güneş, kırmızısını; doğan ay, beyazını bırakacak gözlerinin içine.
gözlerinde ipil ipil yıldızlar yanacak.
gözlerini kapat ve kaleminin ucunu aç…
üstüne serilen gökyüzü, içinde büyüyen şarkı, sana seslenen annen,
yaklaşan bahar, kollarına konan kuşlar, yanından geçen ırmak ve yüzüne
vuran akşam… bir şey, küçük bir şey bırakacaklar kaleminin ucuna.